Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

Граблішчо — ручка ў граблях, за што дзержацца. Малахоўцы Бар. Граблышчэ з грабэль. Сіманавічы Драг. ГРА'БЛЯ ж. Тое ж, што i г р а б а л ь. Граблю умея дзяржаць. Малькуны 1гн. ГРАБЛЯВГСКА гл. ГРАБАВГСКА ГРАБЛЯВГШЧА н. Тое ж, што і г р а б а в і д л а. Граблязішча ў граблях: Малькуны 1гн. ГРА'БНІК, ГРАБНЯ'К м. Зараснік грабу. Гані ў грабнік. Пасека Ст.-Дар. Грабняк там, па грабняку грыбы растуць. Міратычы Карэл. ГРАБСУВЬІ прым. Які мае адносіны да г р а б а. Грабовае галъе. Дзяніскавічы Ганц. Грабовыя дровы. Навасёлкі * Свісл. ГРАБСЦІ' гл. ГРЭ'БЦІ ГРАБУЗДА' ж. бат. Балотны асот. Грабузда кудлатая, у мокром месце расце; халпднік добры з грабузды. Старый Смільгіні Воран. Грабузду елі — i брух быў здароў. Паляцкішкі Воран.; параўн. літ. grabŭzdas тж' (ЛТ, 173). ГРАБУЗНГК м. Toe ж, што i г р а б ў з д а. Грабузнік свіням сабіралі. Гемзы Шальч. ГРАБУ'НШЧЫКІ мн. Грабежнікі. Грабуншчыкі хадзілі i забіралі ўсё. Лайпушкі Ігн. ГРАБУ'СТ м. бат. Toe ж, што i г р а б ў з д а. Ідзём na грабуст. Даўней варылі, як прыкісне — забеляць. Паляцкішкі Воран. ГРАБУШКІ' толькі мн. Шчотка, грэбень для апрацоўкі льну. Лён чэшуць на грабушкі жалезныя i драўляныя. Стральцы Шальч. Пакула чэшам на грабушкі. Быстрыца Астр. ГРАБЦГ гл. ГРЭ'БЦІ ГРА'БЫ мн. перан. Рукі. Сховай своіе грабы! Курашэва Чыж. ГРАБЯ'ЗДЫ гл. ГРЭ'БЕСТ ГРАБЯ'ЛКА ж. с.-г. Машына для грабення сена. Грабялка, што сена грабяць. Ракаўскія Швянч. ГРАБЯНГ, ГРЫБЫНГ толькі мн. Toe ж, што i г p а б у шк l. Лён чэшаць на такіх грабянёх. Грыкені Вільн. Грабяні — лён часаць. Беняконі Воран. Лён чэшуть на грыбЫнях, а посля шэ шчіткыю. Сіманавічы Драг. ГРАБЯСТ'гл. ГРЭ'БЕСТ ГРАБЯСТАВА'НЕ н. буд. Прыбіванне лат да крокваў. Грабяставане хаты. Скрудалена Даўг.; гл. г р э б е с т. ГРАБЯСТАВА'ЦЬ гл. ГРЭБЕСТАВА'ЦЬ ГРАБЯСТО'УКА ж. буд. Латы. На дом грабястоўкі не хваціць. Скрудалена Даўг.; гл. г р э б е с т. ГРАБЯСЦГНА гл. ГРЭБЯСЩ'НА ГРАБЯСЦГЦЬ, ДРАБЯСЦГЦЬ незак. буд. Прымацоў