Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
ГНУСГЦЦА незак. Пэцкацца. Рукі гнусяцца. Вецярэвічы Пух. ГНУСГЦЬ незак. 1. Пэцкаць. Не гнусі рук, я сама зраблю. Ведярэвічы Пух. 2. Спаражнядца. Гусі гнусяць. Ведярэвічы Пух. ГНУ'ТЫ прым. Няроўны, крывы. Гнутая палка. Мішневічы Шум. ГНУ'ЦІКІ лш. Крывыя дрэвы. Як хто прываліць дзераўцы снегам i іх называюць гнуцікі, яны устаюць i крывыя растуць; рабіну каровы аб'ядаюць. Азяраны Раг. ГНУ'ЦЦА незак. 1. Рабіцца гнуткім, не ламацца. Палазы капалі або гнулі із дзерава ясяніны: часалі на чатыры канты, у карыці парылі гарачай вадой, каб яны добра гнуліся, а не ламаліся. Альхоўка Навагр. 2. перан. Згінацца, мярцвець. Ад работы не гнулісь рукі. Мішневічы Шум. ГНУЦЬ незак. 1. Згінаць. Палазы капалі або гнулі. Альхоўка Навагр. 2. Мучыдь. Яе гнець гнётка. Рыбчына Віл. 3. перан. Схіляць. Цар Нікалай палякаў гнуў на pyскую веру, гады праваславія высока стаяла. Ахрэмаўцы Брасл. О Маты гнуць — лаяцца. Мужык, як пуяны — маты гне. Кураполле Паст. ГНЫИ гл. ГНОИ ГНЬГИНЫИ гл. ГНО'ИНЫ ГНЭ'БГЦЬ, ГНЕ'БЩЬ,- ГНЭ'НЬБЩЬ- незак. Прыгнятаць, тыраніць, крыўдзіць. А тых} што нас гнэбілі, пабілі. Галубы Мает. Гнебяць там яго. Бакшты Іўеў. Сталі гнэньбіць яго. Груздава Паст.; параўн. польск. gn§bić 'прыгнятаць, здзекавацца, тыраніць'. ГНЭ'ПЦІ мн. Кіпдюры. У ва ўсіх птушак гнэпці, i ў ката гнэпці, i ў сабакі гнэпці. Курыца моцно ўляпілася гнэпцямі. У шуляка тожа гнэпці. Альхоўцы Лях.; параўн. укр. гнап, гнипець 'кароткі шавецкі нож' (Грынч., I, 349), гнобити 'прыгнятаць, уціскаць' (Грынч., I, 295); гл. г ні бур. ГНЮ'НЬКА м. i ж. асудж. Маўклівы, маўчун. Гнюнька — негаваркі чалавек, усё маўчыць, ці благое, ці добрае. Вецярэвічы Пух. ГНЮС м. Гразь, памёт. Гнюсу сколькі каля хаты. Вецярэвічы Пух. ГНЮСНЬГ прым. Нячысты, гідкі. У яе гнюсноя малако, я гнюснога не вазьму. Вецярэвічы Пух. ■ГНЯ'ВАЦЬ незак. экспр. Прасіць, надакучаць просьбамі. Як начала гняваць, гнявала i гнявала: «Мама, купі сукенку». Кураполле Паст. ГНЯВГЦЬ незак. Выклікаць гнеў, крыўдзіць. Ня хочацца гнявіць чарта [пра зяця], а то гнала n іх. Крэва Смарг. ГНЯВЬРШ м. Плакса, крыўдлівы. Гнявыш ты, цябе ўквялілі. Асавец Віл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абядаюць, бўр, гнебщь, гноины, гнуты, гнуцца, гнэбгць, гнэньбщь
6 👁
 ◀  / 513  ▶