Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
ГНЯДУ'Н м. Toe ж, што i г н е д а к. Конь быў харошы, гнядун, гнеды конь. Грыкені Вільн. ГНЯДЫ' гл. ГНЕ'ДЫ ГНЯЗДЗГЦЦА, ГНІЕЗДГТІСЕ незак. 1. Віць гнёзды. У тым хляве ластаўкі гняздзіліся. Валынцы В.-Дзв. Вороны на дэрэвах гніездзяцце. Курка молодая гніездіцце, мусіт, нэстісе будэ. Курашэва Чыж. 2. перан. Мець прытулак, туліцца, жыць у цеснаце. 3 сімиею в комнатці гніежджусе. Курашэва Чыж. ГНЯЗДО' н. 1. Гняздо. Курыца нясецца ў гняздзе. Ліпніхі Вільн. Гнёзда робяць пташкі. Мсцібава Ваўк. Гараб'е гнёздаў нарабілі. Ялова Пруж. Кукушка ў чужоя гняздо кладзе яйко. Жодзішкі Смарг. 2. Бярлог, гайно. Свіння гняздо зрабіла — парасіцца будзіць. У свіней гнізда німа, трэба паткінуць салолы. Саланое Віл. 3. Логава. Воўк гняздо робіць у завалах, дзе вывараць вывернецца. Дзяніскавічы Ганц. Гняздо ваўкоў было ў балоце. Альхоўцы Лях. ГНЯНЬБІ'ЦЬ гл. ГНІ'БАЦЬ ГНЯСЦГ незак. экспр. Біць, наносіць пабоі. ё h давай гнясціяго пад бакі. Рудня Астравітая Чэрв. ГНЯСЦІ'СЯ незак. 1. Курчыцца ад болю. Сам з жыватом гняцецца. Пасека Ст.-Дар. 2. Напінацца. Дзіця гняцецца. Maлахоўцы Бар. ГНЯТУ'ХА ж. Пазыў (пры паносе). Гнятуха, калі дзіця гняцецца. Малахоўцы Бар. ГОВ'ЁС гл. АВЁС ГОВГННЕ н. царк. Гавенне. Як зусім ні йіст, то ўжэ говінне. Дзмітравічы Кам. ГОВІ'ТІСЕ гл. ГАІ'ЦЦА ГОВІ'ТЫ незак. царк. Гавець. Я говіла в чэстый чэтвер. Дзмітравічы Кам. ГОВОРУ'ШЧЫЙ прым. Toe ж, што i г а в а р к \. Така говорушча баба. Дзмітравічы Кам. Такый говорушчый чоловік. Сіманавічы Драг. ГОВОРЫ'ЦІ, ГОВОРЭ'ТЭ незак. Гаварыць, казаць. Вын кажэ i говорэ — гэто одно. Нэхорошэ говорыт по-руську, а хтось говорыт хорошэ. Дзмітравічы Кам. Вон говорыў чысто по-нашому. Найдэмо шчо-нэбудзь, дай говорымо. Смаляніца Пруж. ГОТА ж. Страшыдла, пудзіла. Гога прыдзя, ціха, маўчы, не плач. Гемзы Шальч.; параўн. літ. gogas, gdgas 'волат, велікан'. ГОТАУКА ж. Toe ж, што i г а р л я к I. Забалела гогаўка i давіць. Ністанішкі Смарг.; параўн. літ. іран. goge галава'. ГОД, ГОТ ж., ГАДЬГ мн. Год 1. У розных формах i словазлучэннях абазначае ўзрост, адрэзак часу, перыяд. Годам
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

гарабе, гаіцца, гняньбіць, гнясціся, гнібаць, говорыці, говорэтэ, говёс, говіты, говітісе, сімйею
5 👁
 ◀  / 513  ▶