ба, якая перазімавала ў зямлі. Гнілушкі зОіралі ў вайну i пяклі праснакі. Саланое Віл. Гнілушку збіралі i каржы пяклі. Азяраны Раг. Пасля вайны людзі гнілышкі збіралі па полю, варылі i піталіса. Кузьмічы Люб. ГНІЛЬГ, ГНІЛЬГИ прым. 1. Трухлявы, гнілы. Зрэзаў гнІлоя дзерава. Малыя Аўцюкі Калінк. Гнілоё яблыко — кінь! Альхоўцы Лях. 2. перан. Мокры, дажджлівы. Гнілое лета. Малахоўцы Бар. 3. перан. Хваравіты. Гнілый малец: дзень ходзіць у школу, месяц дома. Мішневічы Шум. ГШЛЬ ж. Гнілое дрэва, парахня. У дымакур сухую гніль кладуць з пня асінавага — i дымок дае. Саланое Віл. Узяцца гнілью — гнісці. Пол гнілью ўзяўся. Саланое Віл. ГНІЛЮГА' ж. 1. Toe ж, што i г н і лл ё. Гнілюга, маклюга — мокрае сена. Граўжышкі Ашм. 2. Слота. Гнілюга — надзор'e мокрае. Граўжышкі Ашм. ГНІЛЯЖ м. Гнілое дрэва. Гніляк — палена згнітая. Рыбчына Віл. Гнілякі выворваюць на поплаве, тоўстае дзерава выворваюць. Дзяніскавічы Ганц. Гніляк курыць. Старый Смільгіні Воран. Гніляк аенём не гарыць, а курыць. Гемзы Шальч. ГНІПЧ м., ГНІПЧЫ' мн. Клюшня. У нагах рака гніпчы, адзін гніпч дліны, a другі карочай. Старыя Смільгіні Воран.; параўн. літ. gnibčius тж'. ГНГСЦГ, ГНІЦЬ незак. Гнісці. Чым далій будзя расці, тым будзя гнгсці. Жыдзевічы Іўеў. Картопля начала гнісці. Альхоўцы Лях. Яны тут гнісцімуць. Вецярэвічы Пух. Стала гніць цыбуля, бульба. Лоск Валож., Лісна В.-Дзв. ГНОЙ, ГНУОЙ, ГНЫЙ м. 1. Жывёльны памёт. Накідай ідзі на вое гною. На гнае буракі сеялі. Вострава Мает. На гнаі добра родзіць бульба. Лоск Валож. Гной бярэш у хляве. Грыкені Вільн. Гной вывезлі. Чычалі Швянч. Розбывала гнуой. Горек Бяроз. Пырыт ораннем чорнухі мы кладэм гный. Дзмітравічы Кам. 2. мед. Прадукт гніення амярцвелых тканак apганізма (пры нарывах, заражэнні). У яе ўся печань була на гнаі. Кузьмічы Люб. ГНОГТІ гл. ГНАГЦЬ ГНО'ЙКА ж. Падгнілая дошка. Гнойкі патсушым i парэзаць трэба іх. Семежава Кап. ГНО'ЙНЫ, ГНАЙНЬГ, ГНЬГИНЫЙ, ГНО'ЯНЫ прым. Угноены. Гнойная зямля. Малахоўцы Бар. У нас гнайная зямля. Рыбчына Віл. Гныйна зымня. Сіманавічы Драг. Гнояна зэмля добрэ родіт. Курашэва Чыж. ГНО'ЙНЬІ ЖУК м. заал. Гнаявік. Ён чорны—гнойны жук. Ахрэмаўцы Брасл. ГНОЯ'НКІ гл. ГНАЯ'НКІ I ГНУСА'РКА ж. зневаж. Сварлівая жанчына. Гнусарка ты! Табе толькі пасварыцца ды пагнюсіцца. Вецярэвічы Пух
Дадатковыя словы
гнаянкі, гнойка, гнойньі, гноянкі, гнояны, гньгйный, гнільгй, надзорe
17 👁