Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

ГІГЯЛЁК гл. ГІГЕЛЁК ГІДАВА'ЦЬ незак. Грэбаваць, пагарджаць. Поесце, пожалует, не гідуйце. Малый Аўцюкі Калінк. ГІДЗГЦЦА, ГІДГТІСЕ незак. Брыдзіцца. Гідзілася я ў яе есці. Ухвала Круп. Я жабуэв нэ гіджусе, могу навэть в руку взяті. Курашэва Чыж. ГІДЛГВЬІ прым. Брыдлівы. Ен гідлівы i я гідлівая. Maлахоўцы Бар. ГІЖЛГВЫ прым. Які баіцца i ўцякае ад аваднёў. Во Кирова гіжлівая. Стральцы Гродз.; параўн. гізлівы. ГІЖЭ'ЦЦА незак. Toe ж, што i г і ж э ць 1. Вот pабаке ў мясе адзін праз другога гіжацца. Парэчча Гродз. ГІЖЭ'ЦЬ, ГВІЖЭ'ЦЬ, ГНІЖЭ'ЦЬ, ГНІЖДЖЭ'ЦЬ незак. ł. Кініэць. Чэрві аш гіжаць. Дакудава Лід., Каўняны Гродз. Чэрві ў капусце аш гіжаць. Мсцібава Ваўк. Гвіжаць чэрві. Пацаўшчына Дзятл. Нашоў баравік; а чарвей там— аш гніжыць. Едлавічы Брасл. Паглядзім назаўтра, а чарвей аш гніжыць: густа-густа, сільна многа, яны рухаюцца — аш гніжаць. Ахрэмаўцы Брасл. Галавачы ў равах аш гніжаць. Кураполле Паст. Палажы мяса на сонца — то рыбакі аш гніжджаць. Малькуны Ігн. 2. Звінець, гудзець. Мухі аш гніжаць. Кураполле Паст. Мух многа, аш гніжаць, камары гніжаць, таўкуць. Магуны Паст. 3. перан. Гаманіць, крычаць. Бабы аш гніжаць, як мухі, прысталі да яго. Кураполле Паст.; параўн. літ. gnižeti кішэдь'. ПЗАВА'ЦЬ незак. 1. Тое ж, што i г з i т i с е. Пзуюць каровы. Скрудалена Даўг., Пасіене Лудз., Едлавічы Брасл. Летам каровы гізуюць, мухі такія іх кусаюцъ. Дакудава Лід. Пзуюць каровы, нада гнацъ у хлеў. Лісна В.-Дзв. Каровы гізуюць. Вецярэвічы Пух., Мярэцкія Глыб., Альхоўцы Лях. 2. Лётаць, кусаць. Пзуюць авадне. Пацаўшчына Дзятл.; параўн. літ. gizŭoti тж'. ГГЗАУКА ж. заал. Разнавіднасць авадня. Гізаўка звініць, дзыгаіць. Мярэцкія Глыб.; параўн. літ. glzas перан. непаседа'. ГГЗКА ж. Снасць для лоўлі ракаў. Гізка — ракаў мэцаць. Глівін Барыс.; параўн. літ. gižys 'станок для віцця вяровак'. ГІЗЛГВЫ прым. перан. Жвавы, шпаркі, хуткі ў хадзьбе. Я гізлівая ў лесе, вы ca мной ня згоніцеся. Ёдлавічы Брасл.; параўн. літ. glzas непаседа'. ГІЛАЗАВА'ЦЬ, ГІЛЯЗАВА'ЦЬ незак. Toe ж, што i гз ітісе. Каровы летам гілазуюць. Сапоцкіна Гродз. Каровы гілязуюць — уцякаюць, што маюць сіл. Каўняны Гродз. Гілязуюць каровы, хвастэ паднімаюцьл бягуць. Новікі Гродз.; naраўн. літ. gyliŭoti гізаваць'. ГІЛЕЯЦЬ незак. Свавольнічаць, гарэзаваць, дурэць. Дзіця