ГГБКІ7 прым. Багністы. Hi пройдзіш там — гібкде балота, вокнішча, какошнік расце. Ухвала Круп. Гібкія азёры. Глівін Барыс. ГІБЛЕ'ЦЬ незак. Калець, зябнуць. Гібляць ногі, рукі. Галубы Маст. ГГБЛІЦЦА незак. 1. Toe ж, што i г і б а ц ц а 1. Гібліцца балота. Бакшты Іўеў. 2. Toe ж, што i г I б а ц ц а 2. Не еібліцца нага. Бакшты Іўеў. Рука лёхка гібліцца. Навасёлкі Свісл. ГГБНАЦЬ зак. Згінуць, прапасці, пасохнуць. Мой пасоль гібнаў, гібнаў i боп. Саланое Віл. ГІБЯЖЬГ мн. Toe ж, што i г а л б ў к і II. Гібяжы i галоўкі [у санях] — адно i тоя ш. Індра Красл. ГІБЯЛЁК м. памянш. да г э б а л ь. Гібялькі, струшкі былі для плотніцкага дзела. Мельнікі Лудз. ГІ'БЯШ гл. ГІ'БЕШ ГІ'ВЯРЫ мн. царк. Вянец. Шаферы гівяры дзяржалі над маладым i маладой. Груздава Паст.; параўн. руск. кивер 'высокі, цвёрды ваенны галаўны ўбор'. ГІГЕЛЕК, ГІГЯЛЕК м. памянш. да г і г ёл ь. Гігялёк у хвашчы вырастая зверху шышачкай. Быстрыца Астр. 3 гігелька расце барадач. Гемзы Шальч. ГІГЕ'ЛЬ, ГІГІ'ЛЬ м. бат. Хвошч. A можа гэта i гігель. Гігель ёлачкай расцець. Прэдэ Даўг. Спанавала картошка гігелём. Рагулішкі Даўг. Палявыя гігелі свіні ядуць. Гігель шышачкай расцець. Сілене Даўг. У бульбе адны гігелі pacтуць. Ёдлавічы Брасл. У гігеля вясной галовачка, а патом распускаецца. Свіней да гігялёў прадзержаць, а патом жыць будуць. Навікі Лудз. Перш гігель расце, тады ёлачка. Граўжышкі Ашм. Гігяль гладзенькія, на ніве растуць з вясны/ свінні любяць іх есці. Ракаўскія Швянч. Гігялі растуць вясной. Лісна В.-Дзв. Свіныя арэхі з глаткага гігялю. Саланое Віл. Гігялі вясной у выглядзе стаўбункоў. Мішневічы Шум. Гігель нападобія як ёлачка, дробны. Гігялі растуць высоканька. Kyраполле Паст. Гігелі гавечкі натта любяць, у гігеля каленцы тры i як бы яшчэ навярху шапачка такая; гігель палаваты. Барадач выдзяляецца з гігілеў. Гемзы Шальч. ё с ць касматы гігель i глаткі гігель. Саланое Віл. Гігіль рудзенькі i палосачкі на ім, патом ёлачка. Магуны Паст.; параўн. літ. gigelis, gigelis тж' (ЛТ, 172). ГІГЕЛЬКТ мн. памянш. да г і г ё л ь. Гігелькі растуць касмаценькія. Лісна В.-Дзв. ГІГЕ'ЛЬНІК м. Toe ж, што i гігёль. Гігельнік свінні ядуць. Граўжышкі Ашм. ГІТНУЦЬ зак. экспр. Toe ж, што i г ё б н у ц ь. Я баялася, што ён там гігне. Стары Свержань Стаўб. ГІГЯЛЕ'УНІК м. Toe ж, што i г і г ёль. Гігялеўнік касматы i голы, шарсткі. Саланое Віл
Дадатковыя словы
вясныі, гібеш, гіблець, гібяш, гігялеунік
6 👁