Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
АБРУБО'К м. Невялікі ўчастак сенажаці. Абрубок каля лесу. Рудня Астравітая Чэрв. АБРУ'С м. Настольнік. Абрус i настольнік — адно i тое ж. Кемялішкі Астр. Ткалі абрусы, na ільне патыкалі чурнухамі. Мярэцкія Глыб.; гл. ДАБМ, карта № 325. АБРУ'САК м. Toe ж, што i а б p ў c. Абрускі ткалі ў восем нічальніцаў. Альхоўка Навагр. Абрускі ў дэсэнь ткалі. Мсцібава Ваўк. АБРУТДЬ гл. АБРО'ЦЬ АБРУ'Ч, БРУЧ, ГАБРУ'Ч м. 1. Абруч драўляны або жалезны, які насаджваецца на кадушку i іншы посуд. Пашукайце абруч, які сам пэнкшы на дзяжы. Быстрыца Астр. Бруча нажане на бочку. Хатынічы Ганц. 2. Драўляны вобад у рыбалавецкіх прыладах. Мярэцкія Глыб., Рыбчына Віл., Рудня Астравітая Чэрв. 3. Дужкі ў кошыку. Абруч ручны i абруч бакавы ў кашы. Рудня Астравітая Чэрв. У кошыку абручы. Чычалі Швянч. Габручэ рабілі з гарэшыны. Стральды Гродз. 4. Гайка ў коле. Абруч набіваецца на калотку каляса. ДзяніскавічыГанц. АБРУЧО'УНІК м. Каляснік. Абручоўнік абады на калёсы рабіў. Мачаск Бярэз. АБРУ'ЧЫК м. памяти. Вобад у калысцы. Так рабілі калыску: абручык палатном апшывалі. Жылі Іўеў. АБРЫ'ВІСТЫ прым. Круты, стромы. Берагі абрывістыя. Ністанішкі Смарг. Абрывісты берах. Малахоўцы Бар., Чычалі Швянч. Найбольш, кажуць, гара абрывіста. Дзяніскавічы Ганц.; параўн. руск. обрывистый тж'. АБРЫДЖА'ЦЦА незак. Грэбаваць, брыдзіцца. Пцшоў сам, падаіў карову i не абрыджаўся. Граўжышкі Ашм. АБРЬГДЗІЦЦА зак. Згідзіцца, пагрэбаваць. Нешта я абрыдзілася, што з яго за смак. Быстрыца Астр. АБРЬГДНУЦЬ зак. Надакучыць, апрыкраць, абрыдзець. Абрыдла ехаць. Крынкі Крын. АБРЬГЗГАНЫ прым. Абабіты, абарваны. Абрызганы падол у спадн'щы, знасіўся, абмахрыўся. Лісна В.-Дзв. АБРЬГЗГАЦЦА зак. 1. Тое ж, што i а б а б \ ц ц а 2. Твая абрызгалася спадніца, брызгулі вісяць. Старыя Смільгіні Воран. Абрызгалася падолка, быта карункі вісяць. Ахрэмаўцы Брасл. Падолак абрызгаўся. Мсцібава Ваўк. Абрызгаліся naдолкі. Старыя Трокі Трак. Абрубіць нада, твая спадніца абрызгалася. Ракаўскія Швянч.; параўн. літ. apibrlgzti тж' (ЛТ, 164). 2. Апырскацца. Абрызгаўся ўвесь ты вадою. Чычалі Швянч. АБРЬГЗГАЦЬ зак. Запэцкаць. Абрызгаў ганавіцы калам. Номікі Бабіц. АБРЫЗГЛЫ', АБРЫЗЛЬГ, АБРЫСКЛЫ', БРЬГЗГЛЫ, БРЬГЗЛЫ прым. Кіславаты, абрызглы (пра малако). Мала
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

аброць, абрусак, абручоунік, абрыджацца, спаднщы
13 👁
 ◀  / 513  ▶