АБРО'ЖА ж. Твар. Як чыя аброжа: бывая малады, ды аброжа яго старая, а бывая старая, а аброжа яе маладая. Вецярэвічы Пух. АБРО'ЖАК м. Ашыйнік. Аброжак у сабакі на шыі i у жывёл. Груздава Паст. АБРО'К I м. Корм для каня (авёс, сечка з аўсом, з мукой). Авёс для каня называлі аброк. Груздава Паст. Трэба каню аброку даць. Жылі Іўеў. Як ехалі ў дарогу, бралі аброк — сечку мукой апсыпалі i ў аброчну торбу. Ліпнікі Вільн. Аброк ці маеш каню? Быстрыца Астр. V Як сыдлаютъ, то оброку, осыдлають, то по боку. Сіманавічы Драг. АБРО'К II м., АБРОЖА ж. царк. Ахвяра. У знак аброка давалі палатно ці грошы, што сабярэ i нясе ў цэркву. Азяраны Раг. Аброкі доўна былі. Вецярэвічы Пух. Аброк неслі ў царкву. Семежава Кап. Аброка — калі абракаліся: павесіць тры аршыны палатна, кап дзіця паправілася. Рудня Астравітая Чэрв. АБРО'НЧКА ж. Пярсцёнак. Дзве абрончкі на пальцы ў яе. Паляцкішкі Воран.; параўн. польск. obrqczka тж'. АБРО'ТКА ж. Аброць. Налажы абротку каню. Калясное Міхал. АБРО'ЦЬ, АБРУ'ЦЬ, АБРЫЦЯ7, ОБРЬГТЬ ж. Тое ж, што i а б р 6 т к а. Аброць раменная i вяровачная. Валынцы В.-Дзв. Надзень аброць. Беразіно Докш. Аброць накладаюць. Жодзішкі Смарг. Аброць магла быць з вяроўкі. Быстрыца Астр. Аброць на каня. Чычалі Швянч. Вазьмі абруць. Вострава Мает. Абрыця — для каня. Груздава Паст. Дэ обрыть, пойду по коня. Сіманавічы Драг. АБРО'ЧНЫ прым. Які мае адносіны да а б р 6 к I. У аброчну торбу напіхаюць сечкі, сена, як куды едуць. Альхоўка Навагр. Аброчна торба, сыпалі аброк у яе. Ліпнікі Вільн. Бываіць у цэбар усыпіць, а бываіць у торбу, казалі, аброчная торба. Груздава Паст.; гл. ДАБМ, карта № 253. А Б POTIT К А ж. Тое ж, што i а б р о ж а к. Аброшка на шыі ў цяляці. Альхоўка Навагр. У сабакі аброшка на шыі. Валынцы В.-Дзв. АБРУ'Б м. Мяжа, край. Ішла гэным абрубам, дарошкай каля лесу. Задомля Смал. АБРУБА'НЫ дзеепрым. Абрьівісты (пра бераг). Там такі абрубаны бераг. Грыкені Вільн. АБРУБА'ЦЬ, ОБРУБА'ТЫ зак. Абсячы, ссячы. Абрубаць корч. Грыкені Вільн. Обрубав конця в дырывыны. Сіманавічы Драг. АБРУБГЦЬ зак. 1. Падшыць. Абрубіць нада, твая спадніца абрызгаўшыся. Ракаўскія Швянч. 2. Адмежаваць. Пан абрубіў лес ад поля, капцы паставіў. Дзяніскавічы Ганц
Дадатковыя словы
абрончка, абротка, аброчны, обрубаты
18 👁