ко абрызглаё, яно не загусло яшчэ. Альхоўка Навагр. Выліла абрызглдя малако. Дакудава Лід., Вялікія Нястанавічы Лаг. Абрызлое малако. Чычалі Швянч. Абрызлбя малако не натто добра есці. Кіралі Шчуч. Абрызлае малако нейкае. Едлавічы Брасл. Абрысклде малако ня еш. Вецярэвічы Пух. Брызглая малако — ні то кіслае, ні то салоткае. Магуны Паст. Брызла малако нясмашна. Быстрыца Астр., Кураполле Паст. Брызлае малако. Галоўні Воран.; параўн. літ. apibrizggs кіслае'. АБРЬГЗГНУЦЬ, АБРЬГСКНУЦЬ зак. Тое ж, што i абр а к н у ц ь. Малако абрызгло. Альхоўка Навагр., Пацаўшчына Дзятл., Стральцы Гродз., Номікі Бабіц. Абрызгло малако, ня будзяця есці. Малахоўцы Бар. Абрыскнула малако. Вецярэвічы Пух.; параўн. літ. apibrlgzti тж'. АБРЫ'КНУЦЬ гл. АБРА'КНУЦЬ АБРЬГМЗАЦЦА зак. Тое ж, што i а б а б \ ц ц а 2. Абрымзалася спадніца. Саланое Віл. АБРЬГНДАНЫ, АБРЬГНЗАНЫ прым. Тое ж, што І а бр ы з г а н ы. Абрындана спадніца, брынды вісяць. Сапоцкіна Гродз. У штанах калоши абрынданыя. Дакудава Лід. Абрынзаная спаднща. Крэва Смарг. АБРЬГНДАЦЦА, АБРЬГНЗАЦЦА, АБРЬГНДЗАЦЦА зак. 1. Тое ж, што i а б а б I ц ц а 2. Абрындалася спадніца. Мсцібава Ваўк., Беняконі Воран., Кураполле Паст., Кіралі Шчуч., Валынцы В.-Дзв. Падол абрындаўся. Дакудава Лід. Падали абрындаліся. Быстрыца Астр. Абрындалася спаднща, абрындаўшысь i ходзіць. Рагулішкі Даўг. Абрынзалася спаднща. Саланое Віл., Крэва Смарг. Абрындзалася спаднща. Магуны Паст. 2. Абрабіць, замачыць ніз вопраткі. Пашла праз балоты i абрындалася. Старыя Смільгіні Воран. Так можна абрындацца. Беняконі Воран.; параўн. літ. apsibrindoti тж' (ЛТ, 164). АБРЬГНДАЦЬ зак. Абрасіцца, замачыць. Абрындаў гаці па расе. Старыя Смільгіні Воран. АБРЬГНУЦЦА зак. Пашкодзіцца, скінуць (пра цяжарную жанчыну). Яго жонка упала i абрынулася, завезлі ў бальніцу. Рудня Астравітая Чэрв. АБРЫСА'ЦЬ зак. Апырскаць. Як доіш карову, абрысаіш па вярху вядро, лятуць брызгі з малака. Кураполле Паст. АБРЬГСКЛЫ гл. АБРЫ'ЗГЛЫ АБРЬРСКНУЦЬ гл. АБРЬГЗГНУЦЬ АБРЬГУ I м. 1. Зрушэнне ўнутраных органаў ад цяжкай работы. Ат абрыву п'юць арнік, як хто падарвецца, i цынтаўру п'юць. Ат абрываў пад грудзямі баліць, а як пап'ю йрніку — палепшаіць. Валынцы В.-Дзв. 2. Нарыў. У яго абрывы былі на руках, на нагах. Саланое Віл. АБРЬГУ II м. Круты схіл. Абрыў — дзе стромы схіл. Беняконі Воран. Абрыў, як падмыіць вадой берах. Янова Рас
Дадатковыя словы
абракнуць, абрызглы, абрыкнуць, абрысаць, папю, пюць
14 👁