Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
маўцы Брасл. 2. Вярхі трасты льну. У адным канцы галаўкі а ў другом — каранкі. Альхоўцы Лях. Разбярэш галаўкі i к галаўкам, a каранькі— к каранькам i сушыш у сушні [лён]. Дзяніскавічы Ганц. 3. Пачаскі з вярхоў трасты льну. Пасля трання лён чэшуць на жалезную шчотку, палучаецца кудзеля — гэта галаўкі. Лён чэшуць, з аднаго канца карэня, з другога — галаўке. Стральцы Гродз. Лён чэшуць на шчатке, галаўке першыя, ачэсаныя на рэткую шчотку. Малахоўцы Бар.. Галоўкі — валакно з вярхоў ільну, я праву галоўкі. Вецярэвічы Пух. ГАЛАУКІ' П толькі мн. Toe ж, што i г а л а в а II, 2. У галаўках выкручана чатырнаццаць дзірачак i ў гэтыя дзірачкі ўсаджаны зубы. Альхоўка Навагр. ГАЛАУНУК м. плыт. Галоўны плытнік, рулявы. Галаўнік кіруя плытам. Бакшты Іўеў. ГАЛАУНЫ' ПЛЫ'ТНІК м. Toe ж, што i г а л a ў н і к. На плыце быў галоўны плытнік. Мсцібава Ваўк. ГАЛАУНЯ', АЛАУНЯ' ж. бат. 1. Хвароба хлебных злакаў, сажа. Галаўня ў пшаніцы ёсць. Саланое Віл. Мая пшаніца ў галаўню пашла. Відаўцішкі Вільн. У ячмені галаўні многа.„ Лісна В.-Дзв. Галаўня зЧдаіць усю пшаніцу. Валынцы В.-Дзв. Ячмень ржой пабіла, многа галаўні. Мішневічы Шум. Галаўня бывае ў якой пашне: у npoci, у пшаніцы, у ячменю. Азяраны Раг. У просе адна галаўня — выпырхне, бы куклачка, распусціцца, зробіцца, бы кветачка, чорна. Дзяніскавічы Ганц. Галаўня ў пшаніцы, ена з молніі порчаная. Індра Красл. Галаўня ў npoci. Пасіене Лудз. 2. Спарыння. Галаўня ў жыці. Гемзы Шальч. Галаўня — ражок у жыці. Ахрэмаўцы Брасл. Галаўня, как піражок, чорненькая, дліненькая, как ражок, pacкусіш, как сіраваценькая, а верх чорненькі, жэншчынам варылі пры родах как лякарства. Пасіене Лудз. Алаўня — зубы у жыці. Быстрыца Астр.; параўн. руск. головня тж'. ГАЛАУЧА'СТЫ, ГАЛАУЧЬГСТЫ прым. 1. Лапушны. У нас галаўчаста салата. Вялікія Баяры Шчуч. 2. Вялікі качан. Вот капуста галаўчыста, як паднялася — сразу галовачкі завіліся. Кіралі Шчуч. 3. Галінасты, з вялікай колькасцю насенных галовак. Галаўчыстыя вярхі у лёня. Дакудава Лід. ГАЛАШЧСУК, АЛАШЧО'К м. Замёрзлая зямля без снегу, груда. Галашчок, калі марос, а снегу няма. Крэва Смарт. На галашчок замерзла зямля. Бакшты Іўеў. Галашчок — замерзлая без снегу зямля. Ісерна Слуц. Марос, а снегу німа — вось i галашчок. Гайна Лаг. Галашчок, як замерзня бяс снегу лядок, зямля ўмярзая. Рудня Астравітая Чэрв. Галашчок — мароз без снегу. Крупіца Мін. Алашчок — калі зямля замерзла, а снех не выпаў. Старыя Смільгіні Воран. ГАЛАШЧО'КА ж. 1. Тое ж, што i г а л а ш ч о к. Галашчока — як бес снегу марос ударыў. Малахоўцы Бар. 2. Галалё
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

галаучасты
6 👁
 ◀  / 513  ▶