снех ліжау у лагу, на ўзмежак вывідуць. Мярэцкія Глыб. У вайну мы вельмо галадавалі. Стральцы Гродз. Так галадавалі, ездзілі за сто кіламетраў за стаканам мукі. Шамялі Брасл. ГАЛАДЗЁН м. Тое ж, што i а в а д з ё н ь. Галадзён, галадні кусаюць. Стральцы Гродз. ГАЛА'ДКА гл. АЛА'ДКА ГАЛАДНЕ'ЦЬ незак. Галадаць. Пашто цялюк мая галаднець. Парэчча Гродз. ГАЛАД СУ УКА ж. Гол ад. У вайну галадоўка была. Магуны Паст., Рыбчына Віл., Мярэцкія Глыб., Міратычы Карэл., Жодзішкі Смарг. Галадоўка, як німа наго есці. Рудня Астравітая Чэрв. ГАЛАЛЕ'ДЗЩА ж. Галалёдзіца. Галаледзіца — слізкій, ўолый лёт. Пасіене Лудз. ГАЛАЛЕТДЬ ж. Toe ж, што i г а л а л ё д з і ц а. Галалець была зімой. Граўжышкі Ашм. Дошч прашоў, a марос — i талая галалець. Індра Красл. ГАЛАЛЁДЗІЦА, ГАЛЯЛЁДЗІЦА ж. Toe ж, што i г а лал ё д з i ц a. Галалёдзіца стаіць, марос, снегу нет. Лісна В.-Дзв. Галалёдзіца на дварэ, слізгота. Рудня Астравітая Чэрв. На дварэ галалёдзіца. Альхоўцы Лях. На дварэ такая галялёдзіца. Вязынка Маладз. ГАЛАЛЁТКА ж. Toe ж, што i г а л а л е д з і д а. Галалётка, сліска, памалу ідзі. Старыя Трокі Трак. ГАЛАЛО'БНІК м. абрад. Toe ж, што i в а л о ў н і к І І. Калісь на вялікдзень хадзілі галалобнікі. Старое Сяло Зэльв. ГАЛАНО'ТКІ мн. Toe ж, што i га л а г о т к і. Галаноткі абівалі пранікам. Груздава Паст. ГАЛАСГЦЬ незак. 1. Крычаць, гучна размаўляць, шумець. Ён галасіць, як горла не раздзярэ. Нешта галасяць ля магазіна. Альхоўка Навагр. 2. Плакаць, галасіць. Галасіў меншы хлапец. Магуны Паст. Галашу, што na пакойніку. Саланое Віл. ГАЛАСЛГВЫ прым. Крыклівы, галасісты. Такі ж ты галаслівы. Курашэва Чыж. ГАЛАСОВАЛТ незак. Тое ж, што i г а л а с і ць 1. Діеті, ідучы ic школы, галасуют. Курашэва Чыж.; параўн. польск. halasomać 'шумець, крычаць, гаманіць'. ГАЛАСЬГ мн. Скрынка з бюлетэнямі для галасавання. Некалі вазілі галасы на конях, а цяпер на машынах возяць. Вецярэвічы Пух. ГАЛАТА' ж. 1. Беднасць. Галата была, бедна жылі. Рудня Астравітая Чэрв. 2. зб. н. лаянк. Галота, галадранцы. Ах вы галата, ходзіця па хатах, усім надаядаяця. Кіралі Шчуч. ГАЛАУКГ I, ГАЛАУКЕ', ГАЛО'УКІ мн. 1. Toe ж, што i г ал а г 6 т к i. Галаўке абіваюць пранікам. Малахоўцы Бар. Галоўкі ільну. Грыкені Вільн. За галоўкі закруціць лён. Ахрэ
Дадатковыя словы
аладка, галадка, галаледзща, галоукі
5 👁