Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
ВЭРХОВУО'ДКА ж. Верхавая вада. В колодэць вэрховуодка набіегла по дошчові. Курашэва Чыж. ВЭРЭ'ТЭЯ гл. ВЕРАІДЯЯ' ВЭ'САЛА, ВЯСО'ЛА прысл. Весела. У нас было дванасця чалавек, i як было вэсала. Крэва Смарг. Ну i вясола было на вечарушках! Ракаўскія Швянч. ВЭСІЕ'ЛЬНІК м. Удзельнік вяселля. Вcie- вэсіельнікі ўжэ поросходілісе додому, а вуон шчэ остався. Курашэва Чыж. ВЭСЭЛУ'ХА ж. Вясёлка. Вэсэлуха на нэбі. Смаляніца Пруж. ВЭСЭ'ЛЬЕ гл. ВЯСЕ'ЛЛЯ ВЭЧА'ТІ незак. Невыразна выкрыкваць. Упівсе, як свіня, лежыт i вэчыт. Курашэва Чыж. ВЭ'ЧУР м. Вечар. Вэчур прышов, а ёго шчэ нэма. Курашэва Чыж. ВЭЧУРКК толькі мн. Тое ж, што i в е ч а р ы н а II. Зімою хлопці i дівчынята ідут на вэчуркі. Курашэва Чыж. В'ЮТА ж. Завея, завіруха. В'юга знялася тут, як палезлі ў пячары. Старыя Трокі Трак. Такая efюга, што собакі на двуор нэ выжэнэш. Курашэва Чыж.; параўн. руск. вьюга тж'. ВТОНгл.ВІКУН ВКУРКІ мн. Трэскі. Вюркі — як сячэш сякерай. Каўняны Гродз. В'КУТНО прысл. Утульна. У вас у хаті так в'ютно. Курашэва Чыж.; параўн. руск. уютно 'тж\ В'КУШКА ж. Тое ж, што i Ь э р т ё х а. В'юшка — чатыры палачкі, на яе навіваюць ніткі. Індра Красл. ВЯТАЛ, ВЯТУЛ, ВЯ'ГЯЛ м., ВЯТАЛА, ВЯТЕЛА, ВЯ'ГЯЛА ж. заал. Мянтуз. У нас называюць вягал i вягул. Вягулы без лускі, пахожы на вугра, яны ў норах, пад каменнямі, галава на лягушку пахожа, печань шырокая, кожа знімаецца. Мярэцкія Глыб. Вягал зімою нарастуіць i лезіць у нараты. Вягялы мяхкія, скабы тонкія, ні каслівая рыба. У вягяла печань вялікі. Вягала глаткая, як піскун. Вягела — гэта налім. Кураполле Паст. Вягялы, у іх галава, як у жабы. Груздава Паст. У вягелы галава таўстая, харошая рыба. Ракаўскія Швянч. Вягялы на азярах. Малькуны 1гн. Мянтус у нас называецца вягяла. Магуны Паст.\ параўн. літ. vёgelётж' (ЛТ, 172). ВЯўАЛКА ж. памянш. да вягал. Вягалка — у яе галава велікаватая. Кураполле Паст. ВЯ'ГАЦЬ незак. Ванітаваць. Ен вягаіць i вягаіць, як ездзіць. Малькуны Ігн.; параўн. літ. viaukčioti, vegsełi тж'. ВЯДЗЕ'РКА, ВЯДЗЁРКА, ВЯДЭФКА н. памянш. да в я д р о. Вядзерка цячэ. Парэчча Гродз. Вядзёрка было ягат, зварыла пяць літраў. Лісна В.-Дзв. Яна лэп гэта вядзёрка. Саланое Віл. Пайду па вядэрка, трэба попел выбраць. Гемзы Шальч.; параўн. польск. wiaderko 'тж
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вкутно, вкушка, вэрэтэя, вэсэлье, вэчаті, вюга, вюта, вютно, вюшка, вя^алка, вягаць
5 👁
 ◀  / 513  ▶