Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
ВЭ'НДЗІЦЬ, ВА'НДЗІЦЬ незак. Акурваць дымам. Мы вэндзім мяса. Як лапкамі вэндзіш, мяса не капціцца, а жарыцца. Рагулішкі Даут. Сланіну, кумпяк вэндзілі ў лазні. Ракаўскія Швянч. Вэндліну вэндзяць у вэндлярні. Жодзішкі Смарг. Кумпяк вэндзяць. Мы вэндзілі ўсягда. Дакудава Лід. Кумпякі соляць i вэндзяць. Мы еэндзім каля печы. Старыя Трокі Трак. Кумпякі i кілбасы ціперыка вэндзяць елаўцом. I гэтым дымам яны капцяцца. Альхоўка Навагр. Харошая мяса вэндзяць. Ліпнікі Вільн. Сланіну вэндзяць. Темзы Шальч. Вэндзілі сланіну. Быстрыца Астр. Вэндзяць кумпяк у вэнджарні. Старыя Смільгіні Воран. Вэндзяць сцягно, каўбасы. Дзяніскавічы Ганц. Будзем вэндзіць. Пасека Ст.-Дар. Будзім калбасу вандзіць. Кураполле Паст. Вандзілі шынку. Мярэцкія Глыб.; параўн. польск. m§dzić 'тж\ ВЭНДЛГНА ж. Вяндліна. Вэндліну вэндзяць. Жодзішкі Смарг.,. Быстрыца Астр.; параўн. польск. w§dlina тж'. ВЭ'НДЛЯР м. Вяндляр. Паеду к вэндляру, трэба вэндзіць кумпякі. Беняконі Воран. ВЭХНЗА гл. ВЭ'НДЗА ВЭ'НСУС м. асудж. Валацуга. Вэнсус ты! Ністанішкі Смарг.; параўн. польск. пал. w§szyć 'ісці па слядах'. ВЭ'НТКА ж. рыб. Вуда. Вэнтка мая зламалася, рыба велька папалася. Старыя Трокі Трак., Галоўні Воран.; параўн. польск. wgdka 'тж\ ' ВЭНТРО'БА гл. ВАНТРО'БА ВЭНЬ гл. ВЭН ВЭ'ПАЛАЦЬ зак. Апалоць. Яна вэпалала жыта. Стр а льды Гродз. ! ВЭ'РЗАЦЬ незак. экспр. Гаварыць недарэчнае, несці лухту. Яна вэрзая абы-што. Вецярэвічы Пух. ВЭРНУ'ТІ I гл. ВЯРНУТДЬ I ВЭРНУ'ТІ II гл. ВЯРНУЦЬ II ВЭРНУ'ТІСЕ гл. ВЯРНУ'ЦЦА I ВЭ'РСАЦЬ незак. 1. Нанізваць. Г рыбы сушыць i вэрсаіць на маткь. Ёдлавічы Брасл. 2. Шнураваць абутак. Тата вучыў, як вэрсаць хадачкі, як крыжаваць вяровачкі. Нада хадачкі вэрсаць. Ёдлавічы Брасл.; параўн. літ. varstyti 'тж\ ВЭРТЁХА ж. Вітушка для намотвання нітак. Раныиэ вэртёхі нэ було, на клубка моталі ныткі. Горек Бяроз.; гл. в i т ўВЭФТКЫЙ гл. ВЁРТКІ ВЭ'РТЭХА, ВЭФТЮХА, ВЭ'РТЯГА ж. Цёрла. Найлепі мак в вэртэсі вэртіеті. Ціелу вэртэху товканіці ззіелі. Kypaшэва Чыж. Вэртюха — гліняна мыска.. Дзмітравічы Кам. Колысь в вэртязы мак тэрлы. Сіманавічы Драг. ВЭРФАВА'ТЫ прым. Ашчацінены, натапыраны. Вэрфаваты — калі шэрсць стаіць. Ракаўскія Швянч
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вантроба, вэндза, вэнтроба, вэпалаць, вэрзаць, вэрнуті, вэрнутісе, вэртэха, вэртяга, вярнуцца
8 👁
 ◀  / 513  ▶