Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
нік нажом — чысцейшы будзець. Беразіно Докш. На вілашнік насаджваюць вілкі. Малахоўцы Бар. Бацька вілашнік прысадзіў. Рудня Астравітая Чэрв. ВІЛГЦЬ незак. Віцца, паўзці (пра гадзюку). Гляджу я — еадзюка віліць хвастом праз балота. Ахрэмаўцы Брасл. ВГЛКАВІЦА ж. Гняздо для зуба ў драўлянай баране. У баране вілкавіца, кап прывязаць зубы да пруткоў. Рыгалоўка Ліпсх. ВІ'ЛКІ I толькі мн. Вілы. Былі вілкі дзераўляныя на два рагі браць сено. Дзяніскавічы Ганц. Вілкі паленныя ў дзве стораны разыходзяцца. Ухвала Круп. Вілкі, шчо на стог подавалі. Азарычы Пін. Вілкі для гною. Рыбчына Віл. 3 воза гной скідаюць вілкамі. Дзяніскавічы Ганц. Дастань чыгун з печы вілкамі, а не анучай. Малахоўцы Бар., Альба Нясв., Беразіно Докш. ВІ'ЛКІ П толькі мн. Месца разыходжання дарог, развіліна. Аўтобус астанаўліваяцца ў вілках дарог. Асавец Віл. Дзе еілкц там расходзяцца дарогі. Дзяніскавічы Ганц. ВІЛО'ВІНА ж. Toe ж, што i ві' лкі II. Віловіна, дзе дарогі расходзяцца. Старыя Смільгіні Воран. ВІЛЦЭ' толькі мн. Toe ж, што i в іл ачкі. Шпуля i вілцэ ў караўлотку. Вялікія Баяры Шчуч. ВІ'ЛЫ толькі мн. Toe ж, што i в i л кі. Вілы на два пальцы салому скідаюць. Вілы на чатыры пальцы навос кідаюць. Гемзы Шальч. Вілы драўляныя салому трэсці. Вілы зялезныя. Мярэцкія Глыб. Дзеравянымі віламі салому вытрасалі, травянку траслі. Старыя Смільгіні Воран. Дзеравянымі віламі салому вытрэсалі. Малахоўцы Бар. Былі з двума рагамы драўляныя вілы, акованы жалезам, гной выкідаць. Магуны Паст. Вілы дзеравяныя, выгінастыя, на канцы жалезныя, гной капаць. Мачаск Бярэз. Жалезнымі віламі скідалі гной. Кіралі Шчуч., Пацаўшчына Дзятл. Ішоў з граблямы, з віламі. Лісна В.-Дзв. V Па вілы — па тулава. Ідзе i аш na вілы яму снегу. Кіралі Шчуч. ВІЛЬГАВАЛЫ прым. Не зусім сухі. Вільгаватая сена. Рыбчына Віл.; параўн. літ. vllgti сырэць'. ВІ'ЛЬГАЦЬ, ВІ'ЛЬГОЦЬ ж. Сырасць. Цякець з сталявання ад вільгаці. Малькуны Ігн. Вільгаць у хаце. Чычалі Швянч. Дзе вільгаць, там i бужукі. Старыя Смільгіні Воран. У вільгаці — станошкі. Кіралі Шчуч. Ужэ вільгаць завялася. Гемзы Шальч. Вільгоць — то сыросць. Смаляніца Пруж.; параўн. літ. vllgatis, польск. wilgoć тж'. ВІЛЬГО'ТНА прысл. Сыра. На дварэ вільготна, туман. Старое Сяло Зэльв. Дзе вільготна, там макрыцы серэнькія вядуцца. Лісна В.-Дзв.; гл. в і л ь г а ц ь. ВІЛЬГО'ТНЫ прым. Сыры. Вільготнае сена. Чычалі Швянч., Малькуны Ігн. Вільготнае адзеня збутвела. На сподзе
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вільготны
9 👁
 ◀  / 513  ▶