Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
шок. Ахрэмаўцы Брасл. Віташок ужо саўсім маленькі. Беразіно Докш.; гл. вятох. BE'TKI, ВЕ'ТХІ мн. 1. Галіны. Нарубаў веткаў із скуйны. Новікі Гродз. Нарубаў еетхаў на венік, паткідалі ветхі пад ногі. Кіралі Шчуч. Наламаў еетхаў, венік звязаў. Як калі ні хапала корму, то ламалі ветхі гарэхавыя, асінавыя i кармілі скот. Міратычы Карэл. 2. Пучок вецця, невялікі венік. Навязаў для скаціны ветхаў, меншыху як венік, што хату мятуць. Пайду ў лес, можа якіх еетхаў навяжу. Ветхі вяжуць з бярозы. Альхоўка Навагр. ВЕ'ТЛЫ прым. Ветлівы. Яна баба ветлая, шуткуя. Мальку ны Ігн. ВЕТРАНГЦА, ВЯТРАНГЦА ж. Дошка для замацавання канцавой часткі саламянай страхі. Нада прыбіць ветраніцу да страхі, каб вецір салому не зносіў. Мярэцкія Глыб. Вятраніца прыбіваецца ў канцы страхі. Магуны Паст. ВЕ'ТРАЦЬ, ВГТРЫТЫ незак. 1. Праветрываць, сушыць. Ніхай ветрыць мая адзежа. Груздава Паст. 2. Ачышчаць на ветры (пра збожжа). Веялкай ветраяць, астаецца мякіна. Вязынка Маладз. Вітрать так: набырэ в коробку чы e рышыто збожі, выйдэ на вітёр, постэлэ радюшку чы хвартуха, дыржыть в руках i сыплэ, зэрня падае, a мнякыну вітёр односыть. Сіманавічы Драг. ВЕТРУГА', ВЯТРУГА' м. i ж. Моцны вецер, віхор. От узбурыўся ветруга, аш праз вуглы свішчыць. Ніетанішкі Смарг. Сягоня вятруга велькая. Міратычы Карэл.; параўн. літ. ш7ra, uetrunga бура'. ВЕТРЫВА'Л м. Буралом. 3 кораням вывернутыя дрэвы — ветрывал. Палік Барыс. ВЕ'ТРЫК, ВГТРЫК м. памянш. Ветрык. Ветрык павявая. Ністанішкі Смарг. Такый тэплый вітрык. Сіманавічы Драг. ВЕ'ТРЫЦА ж. мед. Вятранка. Ветрыца — хвароба ад ветру. Ахрэмаўцы Брасл. ВЕ'ТХІ гл. BE'TKI ВЕХ м. бат. Цыкута. Вех — трава такая, ад яе каровы падыхаюць. Лісна. В.-Дзв. ВЕ'ХАТШК м. бат. Балотны хвошч. Коні наядаюць курдзюк ат цвёрдага вехатніку. Глівін Барыс. ВЕ'ХАЦЬ м. Пучок саломы, цвёрдай травы i інш. Вехаць с саломы рабілі. Рыбчына Віл. Хвошч на бары ірвалі i вехці рабілі гаршкі шараваць. Рудня Астравітая Чэрв. Вехця трэда зрабіць мыць ладышыкі. Тухавічы Лях. Вехцям мыям гаршкі, саганы. Жодзішкі Смарг. Вехаць саломы кіня, кап хлеп запёкся ружова. Гемзы Шальч. V Трэба вехця i нажа — будзя добрая дзяжа — пра неахайную гаспадыню. Граўжышкі Ашм. ВЕ'ХЦІК м. памянш. да в ё х а ц ь. Вехцік робіцца c хва
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

betki, ветлы, ветраць, вехатшк, вятбх
13 👁
 ◀  / 513  ▶