Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
ка скруткаў. Дакудава Лід. Венцерку баранак купіў. Жылі Іўеў. Венцерку рыбы прынёс. Вінцірка грыбоў насушыла. Бакшты Іўеў.; гл. в i p ц i н a. ВЕ'НЦЭЙ прысл. 1. Часцей. У нас венцэй кажуць брух, чым жывот. Паляцкішкі Воран. 2. Больш. Венцэй нічога не было там. Грыкені Вільн.; параўн. польск. wi§cej тж'. ВЕ'НЦЯР гл. ВЕ'НЦЕР ВЕНЧА'К м. Звяно кола. Венчакі ў колах. Альхоўцы Лях. ВЕПЛАВА'ТЫ прым. зневаж. Недаразвіты, дурнаваты. У яе веплаваты мужык. Лісна В.-Дзв.; гл. в я п л а. ВЕРАБЕ' мн. Агульная назва дробных птушак. Вераб'е — розныя малыя птушкі. Масілавічы Сл. ВЕРАБІ'НА ж. бат. Рабіна. Пасля еайны еырасла верабіна, старая яна. Стральцы Гродз. ВЕРАПЕ'Й м. бат. Лопух. Bepaneŭ мае шышкі, якія лепяцца. Пацаўшчына Дзятл. Bepaneŭ тут расце, ліст яго прыкладзі да галавы — i не так будзе балець. Галубы Маст.; naраўн. руск. репей 'тж\ ВЕФАС, ВЕФАСТ m. бат. Bepac. Bepac высокі, па барах многа яга. Беразіно Докш. 3 eepacy пчолы бяруць многа мёду. Альхоўка Навагр. Вераст ад мачы п'юць. Вострава Маст. ВЕФАСЕНЬ м. Toe ж, што i в ё p а с. Верасень у лесе расце. Ванелевічы Кап. ВЕРАСКОФЫ, ВЕРАССУВЫ прым. Верасовы. Верасковы мёт урэдны пчалам. Вецярэвічы Пух. Верасовы мёт цёмны. Рыбчына Віл. ВЕРАЦЕФКА I ж. Астравок сярод балота. Верацейка — месца сярод балот, дзе кусочак бору, суха там, пару бяроз расце. Ухвала Круп. ВЕРАЦЕ'ЙКА II ж. заал. Пліска. Верацейка серэнькая, усё врэмя шыйкай водзіць. Кураполле Паст. ВЕРАЦЕФШЦА, ВЕРАЦЁФШДА, ВЕРАЦЯНЕЦА ж. заал. Гадзюка, вераценніца. Вераценіца блясцяшчая, рыжая такая. Лісна В.-Дзв. Верацёніца кусаецца сільна. Рудня Астравітая Чэрв. Верацяніца — самая едавітая гадзіна. Кураполле Паст. ВЕРАЦЕФШК м. заал. Вугрыца. Вераценнік—рыба такая, яе не ядуцъ, на яе рыбу ловяць. Акунъ на вераценніка добра бярэцца. Азяраны Раг. ВЕФАЦЕНЬ м. устар. Мера даўжыні поля, роўная ста метрам. Верацень поля згараў. У даўжыню палосы мералі некалі на вератні. Сколькі вератняў аўса, ячменю, гароху насеяна? Вератней двоя да лесу. Загон быў — троі вератні ў длініну. Бакшты Іўеў. Двоі вератні зямлі. Жыдзевічы Іўеў. ВЕРАЦЁНА гл. ВЕРАЦЯНО' ВЕРАЦЁНКА, ВЕРАЦЕ'НЦА, ВЕРАЦЁНЦА н. памянш. да в е р а д я н о. Бабуля прала верацёнкамі. Быстрыца Астр. Вераценца напрадзеных нітак. 3 вераценца цэвачка наматва
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

венцяр, верапей, пюць
18 👁
 ◀  / 513  ▶