Стральцы Гродз. Калісь, хто мая брыткую дачку, той грошп збірая. Граўжышкі Ашм. Брэтка баба. Дзмітравічы Кам. 2. Нядобры, злы. Брыткі харакцер быў у дзеда i ў мужыка. Альхоўцы Лях. Ліс быў брыткі, yce курачкі вылавіў. Граўжышкі Ашм. 3. Благі. Сон брыткі прысніла. Ванелевічы Кап. 4. Агідны, прыкры. Надзень панчохі, бо брыткія твае ногі. Beцярэвічы Пух. Брыткая рыба — віюн. Каза — брыткая скаціна. Малькуны Ігн. Не таўчы рукамі [ягады], яно зробіцца брыткбя. Вецярэвічы Пух. Выкінь, бо то брыткое. Номікі Бабіц. 5. Брудны. Кашуля твая чорна, брытка. Альхоўцы Лях. Мая хустка брытка ўжэ. Дзяніскавічы Ганц. 6. Абразлівы, лаянкавы. Брыткбя слова сказаў. Мярэцкія Глыб. Іх хлопяц ...брыткія словы гаворыць. Паляцкішкі Воран. Гаворыць брыткія к слава. Старыя Трокі Трак.; параўн. польск. brzydki непрыго-'жы, брудны, агідны'. i БРЫ'ДКО ел. БРЬГДКА БРЬГДНІК м. Зараснік. Брыднік — дзе кусты, багон, густы зараснік. У нас кажуцъ: «Расце, як брыднік у лесе». Кузьмічы Люб. БРЫДО'ТА м. i ж. зневаж. Агіднік, паскуднік. Брыдота ты! Граўжышкі Ашм. БРЫДЧЭ'ЦЬ незак. Старэць, рабіцца непрыгожым. Як годы подходзяць — на ліцэ брыдчэе чоловек. Хатынічы Ганц. БРЬГДЫ прым. Благі, нядобры. Мая ванна брыдая. Мсцібава Ваўк. Брыда карова, мала малака дае. У нас німа брыдых людзей. Навасёлкі Свісл. БРЫДЬГ толькі мн. Пазы, куды ўстаўляецца дно ў драўляным посудзе. Упусці дно ў брыды! Рудня Астравітая Чэрв. БРЫЖ, БРЫШ м. 1. Прымурак. На брыжы запалкі ляжаць, падай сюды! Беразіно Докш. 2. Тое ж, што i б i л а I, 3. Хустка на брыжы вісіць. Рыбчына Віл., Беразіно Докш. 3. Бакавое рабро ў ложку. Баки забалелі на брыжы лежачы. Рыбчына Віл. 4. Перагародка ў хаце, якая не даходзіць да столі. Яны за брыжом сядзяцъ i гавораць, а мне ўсё чуваць. Куранолле Паст.; параўн. літ. bryžis, bryžys 'лінія, выступ, край'. БРЫЖЖЬГ толькі мн. Toe ж, што i брыды. Трэба зарэзаць брыжжы i ўставіць дно. Саланое Віл. БРЫЖОЖ м. памянш. да б p ы ж 1. Кладзі заўсёды спічкі на брыжок, каб не валяліся. Глівін Барыс. БРЫЖЬГ толькі мн. 1. Махры. Брыжы ля хусткі, з брыжамi хустка. Альхоўцы Лях. 2. Вузкая палоска тканіны, сабраная ў зборкі. Брыжы вуиаиыя, а фальбончыкі шыршыя. Брыжы прышываліся. Дакудава Лід.; параўн. польск. bryž, bryz, bryže, bryzy 'плісіроўка, гафт i інш.'ням. Fries бобрык'. БРЬГЖЬІКІ толькі мн. Ніткі, якія вісяць унізе падола старога адзення. Брыжыкі вісяць, увесь дол спадніцы ў брыжыках. Гемзы Шальч.; гл, б p ы ж ы. 15. Зак
Дадатковыя словы
брыдко, брыдчэць, брыткўю, хлопяц...брыткія, інш.'<ням
5 👁