БРЬГЗГАУКІ мн. заал. Авадні, сляпні. Брызгаўкі на кош нападаюць. Валынцы В.-Дзв.; параўн. літ. brizgele~ bryzgele сляпень'. БРЬГЗГАЦЦА незак. Абівацца, высыпацца. Даўней спадніцы шылі ў маршчкі i ў кліны, a пад нізам шчотачка пришита, штоб не брызгалася спадніца. Мсцібава Ваўк.; параўн. літ. brlgzti тж'. БРЫ'ЗГАЦЬ незак. Пырскаць. Брызгаць вадой пчолы нада. Скрудалена Даўг. БРЫЗГАЧЫ', БРЫЗГАЧЭ' толькі мн. Toe ж, што i б p ыж ы к i. Брызгачы вісяць. Малькуны Ігн. Падолак абрызгаўся} вісяць брызгачы ў падолку. Мсцібава Ваўк. Брызгачэ баўтаюцца ў подала. Бакшты Іўеў.; параўн. літ. brlzgenos тж' (ЛТ, 168). БРЬГЗГІ толькі мн. 1. Пырскі. Як доіш карову — лятуць брызгі з малака. Кураполле Паст. Брызгі с-пад калёс. Дварчаны Паст. 2. Toe ж, што i б р ы ж ы к і. Брызгі вісяць у падале. Лайпушкі Ігн.; параўн. літ. brizgai брыжыкі'. БРЫЗГЛГНА, БРЫЗГУЛГНА ж. бат. Брызгліна. Кару c карней брызгуліны ці брызгліны сабіраюць. Дакудава Лід. БРЬГЗГЛЫ гл. АБРЫЗГЛЫ' БРЫЗГЛКУН м. Toe ж, што i б р ы з гл іна. Брызглюн — куст такі, цвіце ружовым, на ём чырвоныя ягады. Парэчча Гродз. БРЫЗГО'ЛЬ м. Зярністы снег. Брызголь — снех не сняжынкамі, a кропачкамі, падобен да града. Паляцеў na брызгуле. Каўняны Гродз. Бальшы брызголь пайшоў. Пасека Ст.-Дар.; параўн. літ. brŭzgŭlis 'камяк чаго-н.' БРЫЗГУЛГ, БРЫЗГУЛЕ', БРАЗГУЛІ' толькі мн. 1. Toe ж, што i б р а з г о л к і. Брызгулі медныя, на рэменю нашытыя. Скрудалена Даўг. Брызгулі — званкі такія на шыю каню вешалі. Старыя Трокі Тарк. Бразгулі наложаны каню на шыю. Ёдлавічы Брасл. Бразгулі зашпілілі каню на шыю. Малькуны Ігн. Бразгулі барабаняць. Гемзы Шальч. 3 бразгулямі паехаў на вяселя. Кураполле Паст. Бразгулі звоняць i бразгаюць. Гемзы Шальч.; параўн. літ. brazgŭliai тж'. 2. Махры ў падоле старога адзення. Брызгулі вісяць с-пад спадніцы. Магуны Паст., Крэва Смарг. Брызгулі на падале. Малькуны Ігн.; параўн. літ. bńzgalas ануча'. 3. Засохлыя камякі гною на поўсці жывёлы. Бывая, у каровы вісяць брызгуле на кумпяках, на баках, як у хляве макро. Але ш твая карова ў брызгулях уся. Кіралі Шчуч. Ходзіць з брызгулямі карова. Пацаўшчына Дзятл. У каровы бразгулі вісяць на хвасце. Крэва Смарг.; параўн. літ. brŭzgŭlis ггуз, нарасць'. 4. Драўляны гузік. Бразгулёў папрышывала. Малькуны Ігн.; параўн. літ. brŭzgŭlis тж'. БРЫЗГУ'ЛІНА гл. БРЫЗГЛКНА
Дадатковыя словы
брызгуліна
4 👁