Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

БРУКВЭ'ННІК зб. м. Націна, цяўнік бручкі. Бруквэннік пообрэзай. Хатынічы Ганц. БРУКОВІЕ'НЕ зб. н. Toe ж, што i б р у к в э н н і к. Бруковіене коровы добрэ ідят. Курашэва Чыж. БРУКОВГСКО н. Поле, дзе расла бручка. На бруковіску пшэніцу посіею. Курашэва Чыж. БРУКО'ВЫЯ мн. Toe ж, што i б р у к а в і з н а. Бруковыя былі без зямлі, хадзілі служылі. Семежава Кап. БРУ'КШТ выкл. Брык. Ён брукшт — i памёр. Малькуны Ігн.; параўн. літ. brŭkšt тж'. БРУ'Л ТАЧКА гл. БРУ'НТАЧКА БРУ'НДЖЫ, БРУНДЬГ мн. Ворчык. Жодзішкі Смарг.; гл. б р о н к т, б р о н к т а. БРУ'НДУЛ, БРУ'НДУЛЬ м. Toe ж, што i б p a н д ў к. Ужэ ў арэху брундул ёсць — ноч даўжэйшая. Малькуны Ігн. У арэху брундуль. Чычалі Швянч.; параўн. літ. дыял. brŭndulas, літар. brandulas тж'. БРУНДЬГ гл. БРУ'НДЖЬІ БРУНДЭ'СЬ м. зневаж. Неахайны чалавек, бруднюха. Во, які брундэсь! Азяраны Раг.; параўн. польск. brudas тж'. БРУНКТ гл. БРОНКТ БРУ'НКТА, БРУ'НТА ж. i н. 1. Toe ж, што i б p о н к т. Брункта доўгая, на ёй кручок i чэпяць да плуга: Ракаўскія Швянч.; Малькуны Ігн., Відаўцішкі Вільн. Да дышля прыкрапляўся орчык, орчык па-польску, a па-простаму — брункта. Грыкені Вільн. Раней брунта было разная. Крэва Смарг. 2. Toe ж, што i б p 6 н ц i к. Брункту ўшыў. Грыкені Вільн. БРУНКТА'Й м. Toe ж, што i б p о н к т. Брунктай у плузе. Чычалі Швянч. БРУ'НКЦІК гл. БРО'НЦІК БРУНТ м. Toe ж, што i б p 6 н ц i к. Калісь замест гузікаў прышывалі брунты. Бакшты Іўеў. БРУ'НТА гл. БРУ'НКТА БРУ'НТАЧКА, БРУ'ЛТАЧКА ж. Toe ж, што i б p 6 н ц i к. Брунтачкі доўгянькія дзеравяныя былі, у кажук прышывалі. Магуны Паст. Брултачка — гэта гузік з дрэва. Чычалі Швянч.; гл. б р ў н к т а 2. БРУНТО'К, БРУНТСУЧАК м. Toe ж, што i б p 6 н ц i к. Нарабілі брунткоў i ўшывалі мушчынам у штаны. Ёдлавічы Брасл. Брунтдчкі прышывалі да фрэнча. Скрудалена Даўг. Даўней брунточкі рабілі з дзерава. Рагулішкі Даўг.; параўн. літ. branktelis тж'. БРУ'НХТАЧКА ж. Калодачка ў верхнім камені жорнаў, куды ўстаўляецца млён. Брунхтачка ў жорнах, у верхнім камні. Грыкені Вільн. БРУ'НЦІК гл. БРО'НЦІК ■ БРУНЭ'ЛЬКІ гл. БУРНЭ'Л.ЬКА