Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 513  ▶ 
БРУСА'МЫ мн. у знач. прысл. Палоскамі. Макароны доў~ гінькія, кроіш брусамы. Ахрэмаўцы Брасл. БРУСГНІК м. Бруснічнік. Брусінік ад мочы памагая. Мсцібава Ваўк. БРУСГНЫ мн. бат. Брусніцы. Брусіны тут не растуць. Мсцібава Ваўк. БРУСНГК м. абрад. Шафер. Маладуха бярэ дзве друшкі, a малады — шахіра, а na даўняму — бруснік. Кукарава Бярэз. БРУСНГЦЫ, БРУШНІ'ЦЫ мн. Toe ж, што i б p у c i н ы. Брусніцы на зіму ставяць. Мярэцкія Глыб. Брусніцы над восень спеюць. Пасека Ст.-Дар. Даўна пазбіралі брусніцы. Рудня Астравітая Чэрв. Брушніцы ест у лесі. Чычалі Швянч., Новікі Гродз. Мала брушніц, не растуць ужо некалькі год. Беразіно Докш. Бабы пашлі ў гэна ройста збіраць брушніцы. Далякавата ад нас брушніцы. Ністанішкі Смарг. Брушніц можна знайсці. Саланое Віл.; гл. 6 a p a н ц i e. БРУСО'К м. 1. Тачыльны камень прадаўгаватай формы, мянташка. ё с ц ь брусок касу вайстрыць. Чычалі Швянч. Ен остра бруском касу. Відаўцішкі Вільн. Касу бруском памянціў. Гемзы Шальч. 2. Частка грабель, куды ўстаўляюцца зубы, стаўпец. Зрабі брусок на граблі! Рудня Астравітая Чэрв. БРУСЯ'НКІ мн. бат. Зялёнкі i падзялёнкі. У нас брусянкі растуць зялёныя i сіненькія. Набяру брусянак, нажару скваpady i наемся. Лісна В.-Дзв. БРУХ м. 1. Жывот; страўнік. Мой брух баліць, цяпер вылечуюцы У брусе была вопух. Паляцкішкі Воран. Каб яму брух калі забалеў, a паехаў туды, пажыў два гады i памёр. Гемзы Шальч. Брухаты чалавек, у яго брух вялікі. Малькуны Ігн. I ў цябе нашоўся брух. Гемзы Шальч. Велькі брух. Галоўні Воран. Прабіла брух карова, спух брух у свінні. Паляцкішкі Воран. У каровы брух, у каня. Быстрыца Астр. Разрэжуць брух i дастаюць вантробы, кішкі. Ліпнікі Вільн. 2. Падорушша. 3 бруху сланіна горшая. Новыя Мацалі Варэн.; параўн. польск. brzuch 'жывот, пуза'. БРУ'ХО н.} БРУ'ХА н. i ж. Тое ж, што i б р ух 1. Ян справядлівяй: жывот ці брухо? Міратычы Карэл. Пирушэнне мела, спохла ўся бруха. Малькуны 1гн. Рэжыць у бруся. Ракаўскія Швянч. V Каля бруха завяруха — пра вулей, пчол. Груздава Паст. БРУХА'ТЫ прым. 3 вялікім жыватом, пузаты. Брухатая карова. Быстрыца Астр., Рыбчына Віл., Мярэцкія Глыб. Якая брухатая твая карова. Дварчаны Паст. БРУЧ гл. АБРУ'Ч ВРУЧАЛ! незак. Тое ж, што i б у р ч а ц ь 4. Самалёт бручыт. Таксуовка бручыт. Мотоцыклет бручыт. Курашэва Чыж. БРУ'ЧКА, БРУ'ШКА ж. Бручка. Бручкі пасадзіла многа. Груздава Паст. Бручка добра расцець. Відаўцішкі Вільн., Чы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

абруч, брушка, падбрушша
5 👁
 ◀  / 513  ▶