у вайну. Рыбчына Віл. Паехалі к цёцца, тут атабарыліся. Рой атабарыцца на галіне, на суку. Данілавічы Дзярж. АТАВА'ЦЬ гл. Г АТАВА'ЦЬ АТАГНА'ЦЦА зак. Адагнадь. Мы атагналіся ат лесу — воўк ляціць. Малькуны 1гн. АТАГНА'ЦЬ зак. Разагнадь плугам барозны бульбы. Атпрох каня ат тарантаса, кап бульбу атагнаць. Кураполле Паст. АТАГРАВА'ЦЬ незак. Адтопліваць. Атаграваям кісляк i тады творах робім. Магуны Паст. АТА'ДУР, АТО'ДАР м., АТА'ДУРА м i ж. Нелюдзь, сугней, упарты. Ен такі атадур, не хона лучыцца да людзей. Ахрэмаўцы Брасл. Вот атадур: ні ён да каго, ні да яго. Скрудалена Даўг. Атадур, ат людзей скрываецца, непрылюдак такі. Індра Красл. Атадуры еталі ўсе. Ёдлавічы Брасл. Атодар ён, ад людзей хаваеца. Быстрыца Астр. Жывець адзін, как атадура. Малькуны Ігн.; параўн. літ. atadŭras напорысты'. АТАДУФАК м. Тое ж, што i а т а д у р. Атадурак ён, итога не прызнае: Быстрыца Астр. АТАДУФАМ прысл. Адасоблена. Ен жывець атадурам. Ахрэмаўцы, Ёдлавічы Брасл., Малькуны Ігн.; параўн. літ. atćdŭrom тж'. АТАЙЦР зак. Тое ж, што i а д ы с ц і 1. Нельга атайці ад яе. Міратычы Карэл. АТАЛАПЕ'ЦЬ зак. Ап'янець. Як выпіла — аталапела зусім, Мсцібава Ваўк. АТАМАФ м. плыт. 1. Галоўны на плыце, кіраўнік. Паку ль ні стар атаманам, рабіў прастым плытагонам. Ахрэмаўцы Брасл. 2. Важак. Ён атаман над жулікамі. Вецярэвічы Пух. АТАПРАВА'ЦЬ незак. Вылазіць. Валасы атапраюць на галаве. Саланое Віл. АТАРА'НЫ дзеепрым. Адараны. Атараная баразна. Лісна В.-Дзв. АТАРВАТЦЬ зак. Адарваць. Гэтаму чалавеку руку бомбай атарвала, вока выбіла. Альхоўка Навагр. АТАРКАВА'ЦЬ зак. Абадраць. Некі чорт твар атаркаваў. Ракаўскія Швянч. АТАФЫВАЦЬ незак. Акучваць бульбу. Сохамі картофель атарывалі. Істра Лудз. АТАФЫЦА, ТАФЫЦА ж. у стар. 1. Невялікі ўчастак зямлі. Некалі сеялі атарыцу: пасея два, тры гарцы семя лёну. Вязынка Маладз. 2. Частка ўраджаю, якую давалі дзеці састарэлым бацькам для пражыцця. Мы, усе дзеці, атсыпалі бацьком (а)тарыцу. Тарыцу я далжна атсыпаць мацяры. Вецярэвічы Пух. 3. Доўг, які аддавалі збожжам. Некалі быў маказын, вясной, як у каго не было чым сеяць, бралі ў маказыне, а ўвосень ён должан атарыцу ў маказын аддаць. Вецярэвічы Пух.; гл. a т 6 p a
Дадатковыя словы
апянець, атаваць, атагнацца, атаграваць, аталапець, атаправаць, атараны, атаркаваць
7 👁