Слоўнік беларускіх гаворак паўночна-заходняй Беларусі і яе пагранічча (1979). Том 1. А-Г. Ю. Ф. Мацкевіч

дзіць імкі. Ахрэмаўды Брасл. Асялком гостраць касу. Стральцы Гродз. АСЯНГНА ж. у стар. 1. Аплата, якая выдавалася пастуху восенню, часцей збожжам. Асяніну пастух збіраў увосень: давалі коўш збожжа, лёну павесма i другое. Вецярэвічы Пух. Асяніну збіраў пастух. Номікі Бабіц. Як пасвіў пастух каровы, то збіраў асяніну. Баброўнікі Гарад. 2. Асенні збор у карысць царквы, карчмы. Асяніну выбіралі дзякі, арганісты, карчмары. Гэта было калісь пры цару, збіралі, хто што дась. Мсцібава Ваўк. Арганісты збіраў ад гаспадара асяніну. Номікі Бабіц. 3. Асенняя воўна. Асяніна ідзе на аснову, a вяснова [воўна] — на ўток. Пасека Ст.-Дар. АСЯНГНЫ толькі мн. абрад. Дзяды. Асяніны бываюць пасля пакрова, прыкладзіны на магілы робяць, абгароткі на памятнікі ставяць. На асяніны вячэру строілі, поліўку варылі з грыбамі, з рыбай, камы i мілту рабілі. Банка наша ішла ў асяніны i зайшлася да нас. Кураполле Паст. АСЯНЧУ'К, АСЯНЬЧУ'К, АСЯНШЧУ'К м. 1. Ягня асенняга прыплоду. Мая авечачка — асянчук. Дакудава Лід. Асянчукі — ягняты, якія раджаюцца ўвосень. Старыя Смільгіні Boран. Асянчуке прыбеглі, а старых авечак няма. Вялікія Баяры Шчуч. Асянчук — позная ягнё, позна акацілася авечка. Кіралі Шчуч. Асянчук — адзін, а як двое прывядзе авечка, то асянчукі. Альхоўцы Лях. Асяньчукі — дармаеды, хавай на зіму дармаедаў. Асяньчук — асенняе ягня. Дзяніскавічьг Ганц. 2. Маладняк асенняга прыплоду. Асянчуке — асеннія парасята, яны купляюцца на зіму, каму трэба. Кіралі Шчуч. Цяля, ягня восенскае — гэто асяншчук. Навасёлкі Свісл. АСЯНЧЫ'НА ж. Старая засохлая трава. Асянчына ня косіцца, яна цвярдая. Саланое Віл. АСЯНЧЭЧДЬ ж. Старая палеглая трава. Асянчэць палёхшы, па ёй парасла трава маладая, асянчэць на патсцілку толькі. Бакшты Іўеў. АСЯНШЧУ'К гл. АСЯНЧУ'К АСЯНЬЧУ'ЧКА ж. Авечка асенняга прыплоду. Гаўца наша — асянчучка. Вялікія Баяры Шчуч. АСЯНКУК м. Асенні баранчык. Вострава Маст. АСЯНКУЧКА ж. Toe ж, што i а с я н ь ч ў ч к а. Гаўца — асянючка, малоя руно. Вострава Маст. АСЯРО'ДАК м. Стрыжань. Асяродак у дрэве тонкі. Mipaтычы Карэл. Асяродак дрэва. Саланое Віл. У дрэвах асяродак ёсь. Граўжышкі Ашм. АСЯРЮ'К м. Toe ж, што i а к ў н ь. Асярюка скрабаць дрэнна. Малькуны Ігн.; параўн. літ. ešeriŭkas тж'. АТ гл. АД АТАўАРЬІЦЦА зак. Прыпыніцца на некаторы час, асесці, часова пасяліцца. Там зараснік быў i людзі атабарыліся там