дзець, a некім дзікаватым прыкідваўса, як малады быў. Гр., Слуц. p. От падабраласа пара — душа ў душу. Бяр., Слуц. p. Адзін рас я прыехала к сыночку. А тады ад'яжджаць. ён ад жонкі крадзець i мне даець (грошы). Я ні ўзяла тыя грошы. Цяпер прысылаіць маткі й мне присылать, а болі ні хуваіць, ужо душа ў душу сталі жыць. Ульян., Сен. р. ДУША У ПЯТКАХ у к а г о. Модна спалохацца, адчуваць страх. Некалі мы ў Імхё па грыбэ хадзілі. Ідзеш, бывало, а цёмнб яшчэ, душа ў пятках. А ўжо потым чуваць галасэ й разьвідніваяцца. Ас., Стаўб. р. А мой сусет падышоў так бліска, на метраў пятнаццаць да яго (немца). ён думаў, што гэта ш такія людзі, як i мы, у леся сядзяць. А тады як разгледзяўся— аш фашыст сядзіць! I сабака каля яго. У мяне, кажа, i душа ў пятках. Увамлеў са страху. Сіц., Пух. р. 1ду да дому (а ўвосянь, шчэ сьнегу ні было), i ўжэ ля мае хаты нешта як зашамаціць у кустах! Што мне здалоса, выказаць ні магу! У сярэдзіне ўсе пахаладзела, утрупела. Ногі як дзераўяныя сталі. I што там шамацела, сьвету б яно ні ведала, але я модна спужаласа, душа ў пятках была. Гр., Слуц. р. ДУШУ ВЫМАЦЬ з к а г о. Незадав., абурэн. Пастаяннымі прыдзіркамі, нахабнымі дамаганнямі мучыць каго. Вон мою душу вымэ. Нэ навару капусты, а вон крычыт— давай капусты! Навару капусты, а вон — давай блынцы! Бот., Пін. р. ДУШУ ВЫЦЯГНУЦЬ з к а го. Гл. ВЫЦЯГНУЦЬ ДУХ (душу) з к а г о. ДУШУ НА РУБ СТАВЩЬ. Гл. ПАСТАВІЦЬ СЭРЦА (душу) НА РУБ. ДУШУ ПАБАВЩЬ чым. Гл. ДУХ (душу) БАВЩЬ ч ы м. ДУШУ ПЕРАЯДАЦЬ каму. Гл. АД'ЕСЦІ (ад'ядаць, пераядаць) СЭРЦА (душу, нервы) каму. ДУШУ РАНПДЬ за кім. Модна любіць, падаць за кім. Матка іх (Стэфка звалася) была харошая, душу раніда за раднёй i дзецьмі, а доля яе была плахая. Сав., Стаўб. р. Эдзік быў такі слаўны хлопец, гэтакі работнічак, матка душу раніла за ім. Там жа. ДУШЫ ПРАСЛУХАЮЧЫ. Шчыра, сумленна, аддана (рабіць, працаваць). Прышоў мяне нанімаць на работу бугач (багацей) наш, бульбу кыпаць. Пышла я. A з сабой узяць ні было чаго, хлеба ні было. Кыпак галод
Дадатковыя словы
адесці, адядаць, адяжджаць
9 👁