Слоўнік беларускай народнай фразеалогіі (1972). Е. С. Мяцельская, Я. М. Камароўскі

 ◀  / 321  ▶ 
чыць з нох. Носіш, пакуль лапікна лапік ні станіць. Ляўк., Арш. p., ЛАПКІ ПАКЛАСЦІ на к а г о. Спадзявацца на дабрату, ласку каго. Яна ўжэ на яго лапкі паклала. Ніяк ні рупіцца, каб з работы дадому сьпяшацца, але пойдзя па магазінах, стрэняцца c кім, будзя стаяць. A ён i мыя пасуду, й варыць, i зь дзіцем гуляя. От добры, гаспадар папаўса! Й грошы зараблДя, й дома ўсе паробіць. Гр., Слуц. p. ' ' ЛАПУ ДАВАЦЬ. Гл, ДАВАЦЬ (даць, лупіць) ЛАПУ, ł ЛАЦУ ЛУПЩЬ, Гл. ДАВАЦЬ (даць, лупіць) ЛАПУ. ЛАСКУ ДАЦЬ (зрабіць). Аддзякаваць, аказаць паслугу. Трэба было Ані Грынюковай ласку даць, гэта маладзіца хоць малачко носіць нам. Сав., Стаўб. p. Hi Скажу, што за свае грошы п'ё. У яго работа такая: то часьць (дэталь машыны) я кую зварыць, то што, то ласку зробіць, от І барыш, от i сто грам. Там ока. От ні вельмо той дзяцько перадасьць! Калі якую ласку зробіць, то ў сто стола к заплаціш. Мало ты яму памагаў? Гор., Стаўб. р. Мне трэба будзе сыновай якую ласку зрабіць, бо мне, ш памагалі i капец засыпаць, i сьвіню калоць, Трэба будзе картофяль пакапаць зь дзень які. Там жа. ЛАСКУ СТРАЦЩЬ. Гл. СТРАЦЩЬ ЛАСКУ. ЛАТА НА ЛАЦЕ. Гл. ЛАПЕКА НА ЛАПЕКУ. ЛАПІК НА ЛАШК. ЛАХГ ПАД ІТАХІ. Забіраць з сабой свае рэчы, каб выйсці, перабрацца ў іншае месда. А муш як задаў ёй, то яна лахі пат пахі i да мацяры ў прочкі. Мік., Стаўб. p. Пажыла трохі, а тады думаю: чаго я сюды прыехала, кап хто папытаў. Кінула бацькаўшчыну, прыехала за некі замуш. Пайду дамоў! Сабралася, лахі пат пахі i дамоў. Таўкач., Уздз. p. Маруся-яахі пат пахі i на аўтобус. Гэто яна да сына ў Мінск. Часто езьдзіць да яго. Ac„ Стаўб. p: ЛБЫ ЗБІВАЦЬ (пазбіваць). Пабіцца, насадзіць ryзоў. Даўней хлопцы за Ольцю лбы зьбівалі, а нам, хатным, Ванда наравілася. Высокая, дробнянькая ў твары, далікатнянькая. Сав, Стаўб. p. Вашы мальчакі ладныя, a ў прошлы гот у нас такёя ўжо былі, што ні дай гаспоць! Вечарам субяруцца i паб'юцца, лбы пазьбіваюць. Мы ўжо пыталіся: «Якея з вас будуць урачы?» Ульян., Сен. p. Я вас пытаюся: «Ці можно гэдак? Зьбіваюць лбы адзін аднаму, а? Німа, кап па добраму, ціхо... Вы прыдзёця, пасяДзеця, пагаварэця, а нашто біцца?» Веч., Стаўв. р. ■ ЮГ
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

пабюцца
5 👁
 ◀  / 321  ▶