ДОБРЫ СУСЕД РАДНЕЙШЫ ЗА РОДНАГА БРАТА. — А вы хто? — Блізнюк, сусед ваш. — Добры сусед, кажуць, раднейшы за роднага брата. — А мы зараз праверым, — узрадаваўся Блізнюк, што ў галаве мільганула нейкая цудоўная думка (Я.Ермаловіч. Малады старшыня). ДОЖДЖ ІДЗЕ НЕ ТАДЫ, ЯК ПРОСЯЦЬ, А ТАДЫ, ЯК ЖНУЦЬ ДЫ КОСЯЦЬ. Гаворыцца з незадавальненнем пра дажджлівую пагоду ў жніво ці ў касавіцу. У самы разгар касьбы раптам пайшоў дождж. Мусіць жа, недарэмна кажуць: дождж ідзе не тады, як просяць, а тады, як жнуць ды косяць. Потым, праўда, крыху праяснілася. Нават сонца паказалася. Але ненадоўга (І.Сіняўскі. Лугі не ўсе пакошаны). ДОЖДЖ ІДЗЕ НЕ ТАМ, ДЗЕ ПРОСЯЦЬ, А ДЗЕ КОСЯЦЬ, НЕ ТАМ, ДЗЕ ЖДУЦЬ, А ТАМ, ДЗЕ ЖНУЦЬ. — Штосьці я вас, дзядзька Пятрок, не разу- мею... — падышоў Лёня да тэлевізара. — Ач ты, дождж на заўтра ска- залі... — Ага... Дождж ідзе не там, дзе просяць, а дзе косяць, не там, дзе ждуць, а там, дзе жнуць (П.Місько. Градабой). — Раманаў: Дождж не там ідзець, дзе просяць, а дзе сена косяць; Прыказкі: Дождж не тады ідзе, як просяць, але тады, як косяць; Дождж ідзе не тады, калі просяць, а калі жнуць і косяць; Не тады дождж, як ждуць, а тады, як жнуць. ДОЖДЖ ІДЗЕ НЕ ТАМ, ДЗЕ ПРОСЯЦЬ, А ДЗЕ КОСЯЦЬ, НЕ ТАМ, ДЗЕ ЖДУЦЬ, А ТАМ, ДЗЕ ЖНУЦЬ. Га. Дождж ідзе не тады, як про- сяць, а тады, як жнуць ды косяць. ДОМА І ВУГЛЫ ПАМАГАЮЦЬ. Гл. У сваёй хаце (у сваім доме) і вуглы памагаюць. ДОМА І САЛОМА ЯДОМА. Дома, у прывычных абставінах жыць лягчэй, чым дзе-н. у іншых умовах. Ужываецца звычайна тады, калі гаворыцца пра харчаванне, ежу. Вазьмі яшчэ гэты кавалачак, сынок, вазьмі» Мы тут як-небудзь, а табе трэба вучыцца, трудзіць мазгі. Бяры, не глядзі на нас... Мы дома. А дома і салома ядома (У.Дамашэвіч. Студэнты апо- шняга курса). — Прыказкі: Дома і салома ядома, а на чужыне і гарачы тук стыне. ДОРАГА ЛЫЖКА К АБЕДУ. Гл. Дарагая (дорага) лыжка к абеду. ДОРАГ ТОЙ КУТОК, ДЗЕ АБРЭЗАЛІ ПУПОК. Гл. Міл (мілы, дораг) той куток, дзе абрэзалі пупок. ДРУГІХ СЛУХАЙ, А СВАІМ РОЗУМАМ ЖЫВІ. Гл. Людзей (другіх) слу- хай, а свой розум май. ДРУГІХ СЛУХАЙ, А СВОЙ РОЗУМ МАЙ. Гл. Людзей (другіх) слухай, а свой розум май. ДРУЖБА ДРУЖБАЙ, А СЛУЖБА СЛУЖБАЙ. Сяброўскія адносіны не па- вінны ўплываць на службовыя. [Цесакоў:] Вы ж казалі, што ён ваш стары друг. Яшчэ ў камсамоле разам былі. [Глуздакоў:] Дружба дружбай, а служба службай (А.Макаёнак. Лявоніха на арбіце). — Хто гэта так службу нясе? — Даруй, дзядзька Дзяніс, — ідучы поруч з вазком, пра- сіў юнак. — Не. Дружба — дружбай, а служба — службай (І.Гурскі. У агні). Андрэй жа сёння, можна сказаць, уратаваў Сяславіна ад смерці... Гэты довад Андрэю было сорамна выстаўляць нават перад самім са- бой — ён быў сумленны чалавек і разумеў, што, як кажуць, дружба — дружбай, а служба — службай (А.Марціновіч. Няхай ідзе дождж). Друж- ба дружбай, а служба службай... Не я ўводзіў правіла для завуча, каб га- варыць пра ўрокі, не я гэта буду зводзіць... (Г.Далідовіч. Завуч). — Насовіч: Дружба дружбаю, а служба службаю; Прыказкі: Дружба дружбаю, а служба службаю. 73