не хацелася дурны прыклад падаваць. П'янка дзелу не помач. Яно і праўда, дзе чарка, там і сварка. Гарэлка да дабра не давядзе (М.Гроднеў. Права адплаты). — Прыказкі: Гарэлка да дабра (да добрага) не давядзе. ГАСПАДАРКУ ВЕСЦІ — НЕ ЛАПЦІ ПЛЕСЦІ. Гаспадарку весці — не лёгкая справа. [Кажамяка:] Саладуха далей свайго носа нічога не ба- чыць, ён гатоў жыць так, як жылі дзяды. Лепшага за Высоцкага стар- шыню мала дзе знойдзеш. Гаспадарку весці — не лапці плесці (І.Гурскі. Свае людзі). Прыказкі: Гаспадарку весці — не лапці плесці. ГАСПОДЗЬ НЕ БЕЗ МІЛАСЦІ, А КАЗАК НЕ БЕЗ ДОЛІ Гл. Бог не без літасці, казак не без шчасця. ГАСЦЯМ ГАДЗІ, АЛЕ І СЯБЕ НЕ ГАЛАДЗІ. Кажуць гаспадыні ці гаспа- дару пры святочным частаванні. «Не, так нядобра, — паднялася з месца Нона. — Госці сядзяць, а гаспадыня стаіць». Нявестку падтрымаў Дзед: «Гасцям гадзі, але і сябе не галадзі!» (М.Капыловіч. Былі б рукі...). — Прыказкі. Госцю гадзі, дый сябе не галадзі. ГІДКА З'ЕСЦІ І ШКАДА КІНУЦЬ. Гл. Гадка (гідка) з'есці і шкада кінуць. ГЛУХІМ ДВА РАЗЫ Ў КАСЦЁЛЕ НЕ ЗВОНЯЦЬ. Кажуць у адказ на просьбу паўтарыць сказанае, пры нежаданні паўтараць. Сін.: Глухому дзве абедні не служаць. — Як, як?.. Прачытай яшчэ раз! — Глухім два разы ў касцёле не звоняць (А.Цяжкі. Смутак). — Рабкевіч: Глухому два разы не звоняць. ГЛУХОМУ ДЗВЕ АБЕДНІ НЕ СЛУЖАЦЬ. Кажуць у адказ на просьбу паўтарыць сказанае, пры нежаданні паўтараць. Сін.: Глухім два разы ў касцёле не звоняць. — Паўтары яшчэ раз. — Глухому дзве абедні не слу- жаць. Ідзі лепш паглядзі, што ў нас робіцца... (Р.Няхай. Туман над стэ- пам). ДЛЯ ГЛУХОГА ДЗВЮХ АБЕДЗЕНЬ НЕ СЛУЖАЦЬ. — Для глухога дзвюх абедзень не служаць! — строга прамовіла яна [Марына]. — Трэба заўважаць не толькі тое, што робіцца ў вас усярэдзіне, але і тое, што робіцца навокал... (М.Паслядовіч. Цёплае дыханне). — Прыказкі. Глухому дзве малебны не служаць. ГОД НА ГОД НЕ ПРЫХОДЗІЦЦА (НЕ ВЫПАДАЕ). Не кожны год па- добны на папярэдні. Год на год не прыходзіцца. За цёплай восенню хутка наляцела ў гарадок зіма, не енчыла макроццем і дажджом, а насыпала адразу снегу і ўдарыла маразамі (Г.Марчук. Кветкі правінцыі). — А чаму летась май быў халодны, а цяпер стаіць такі гарачы?.. Як гэта ра- стлумачыць? — Год на год не выпадае. Май звычайна ў нас бывае ха- лодны, бо на поўначы пачынаецца вясна, там растае снег і забірае ця- пло (С.Александровіч. Крыжавыя дарогі). — Ляцкі: Год на год не прыходзіцца; Прыказкі: Год на год не пры- ходзіцца. ГОЛАД НЕ ЦЁТКА Голад вымушае пакарыцца абставінам, рабіць што-н. не так, як хацелася б. Кажуць у апраўданне дзеянняў, звязаных з пошукамі ежы. Сін.: Не пад'ясі — і залатую фурманку аддасі. Найчасцей зна- ходзілі выхад у тым, што ішлі з горада ў вёску, каб прынесці мяшэчак бульбы. І гэта кіламетраў за трыццаць і болей, і на сваім гарбу. Го- лад — не цётка... (М.Гарэцкі. Віленскія камунары). Перш за ўсё: голад не цётка. Пад вечар усе мы так нагаладаемся, што не памагае ні ку- рыва, ні вялізныя цяжкія галовы сланечніку з мяккімі, яшчэ зялёнымі семкамі, якіх мы паназапашваем з ночы. Хочацца есці (В.Быкаў. Трэ- цяя ракета). Некаторыя каровы, асабліва маладняк, языкамі ўсё лізь ды лізь. То на адзін бок, то на другі. Голад — не цётка! Шкада жывёлы 54