ку не забуду... Як кажуць, гара з гарой не сходзіцца... (В.Дайліда. Буслы над вёскай). * І хто б то мог спадзявацца [на сустрэчу]... Я ўжо казала Рыгору... Ці не праўда, Сроль? — Чалавек з чалавекам — не гара з гарою... (Ц.Гар- тны. Сокі цаліны). Заскочыў у адрасны стол, мне і далі даведачку, дзе ты жывеш. От так і знайшоў я цябе праз столькі год. Праўду кажуць, што гара з гарою не сходзіцца, а чалавек з чалавекам абавязкова стрэнуцца (Я.Васілёнак. Адзіночная камера. Ён зноў успомніў дзіўную сустрэчу з выдатным польскім рэвалюцыйным паэтам, вершамі якога зачытваўся ў турме. Праз дваццаць год сышлася гара з гарою — асабіста яны пазна- ёміліся толькі пазалетась у Навагрудка, на юбілеі Міцкевіча... (Я.Брыль. Сэрца камуніста). — Насовіч: Гара з гарою не сходзіцца, а чалавек з чалавекам усягды; Прыказкі: Гара з гарою не сыйдзецца, а чалавек з чалавекам зыйдзецца; Гара з гарою не сходзяцца, а чалавек з чалавекам заўсягды. ГАРА НАРАДЗІЛА (РАДЗІЛА) МЫШ. Вялікія намаганні далі мізэрныя вынікі. Каціная плётка: гара нарадзіла, мыш (М.Коўзкі. Неэўклідава геа- метрыя). Яшчэ праз паўтара месяца рабочы рух, збольшага падкор- млены грашамі, паціху сышоў на нішто. «Гара нарадзіла мыш», — уздыхнуў знаёмы літаратар (Ю.Станкевіч. Пляц Незалежнасці). Вось неяк яно заўсёды атрымліваецца: хочацца выказаць думку вялікую, вы- ступіш — маленькую частачку выказаў замест таго, што хацелася. Мыш, а не думка. А стаяла гара. Гара радзіла мыш (Я.Ермаловіч. Зазімак). — Калька з французскай мовы: La montagne enfante une souris, дзе склалася на аснове лацінскай прыказкі Parturint montes, nascetur ridiculus mus 'раджаюць горы, нараджаецца смешная мыш'. — БРС: Гара нарадзіла мыш. ГАРА РАДЗІЛА МЫШ. Га. Гара нарадзіла (радзіла) мыш. ГАРБАТАГА МАГІЛА ВЫПРАВІЦЬ (ВЫПРАСТАЕ) Чые-н. перакананні, недахопы, заганы не выправіш. Кажуць з перакананнем, што хто-н. не зменіцца ў лепшы бок. Сін.: Як удасца жарабё з лысінкай, дык і здохне такім. Дарэмна яна спрабавала даказаць гэтым «чорствым мужчынам», што Рая змянілася і шчыра хоча ведаць, дзе Алёша. — Гарбатага магіла выправіць, — адрэзаў на яе довады Валодзя (І.Шамякін. Крыніцы). — Колькі гора і пакут прынеслі [фашысты]. Няхай хоць цяпер самі іх паспытаюць і смак іхні ўведаюць. Мо тады і жахнуцца з таго, што ро- бяць. — Гарбатага магіла выправіць (У.Карпаў. Нямігі крывавыя бе- рагі). Паслухаеш цябе, Герасім, дык здаецца, не ў турме ты быў, а на адпачынку. Праўду кажуць: гарбатага магіла выправіць (Х.Жычка. Зброю бяруць сыны). [Матка:] Ты ўжо нам даруй, сыночку, не гневайся на старых, — нас ужо не перавучыш. [Мікола:] Так-с... праўду кажаш! Гарбатага выпрастае магіла (М.Гарэцкі. Свецкі чалавек). [Косця:] Ну, чыя праўда, Андрэй? Гарбатага магіла выпрастае. Я не разумею, чаго мы цацкаемся з ім? Валаводзімся, угаворваем, выхоўваем, а навошта? (М.Матукоўскі. Мужчына, будзь мужчынам). * Яшчэ год таму я чуў ад яго падобныя разважанні — усё ж не чакаў, каб іх наша сапраўднасць не змяніла... Між тым... Гарбатага магіла зменіць... (Ц.Гартны. Сокі цаліны). — Ну, вось скажы: што ты зрабіў, каб перамяніць, перавыхаваць яе? — Гарбатага, кажуць, не выраўняеш... (А.Марціновіч. Надзея). — Насовіч: Гарбатага адна магіла спраміць; Раманаў. Справіць гарба- тага магіла; Прыказкі: Гарбатага хіба магіла выпрастае (выпраміць). ГАРЭЛКА ДА ДАБРА НЕ ДАВЯДЗЕ. Кажуць з асуджэннем пра п 'янства. Можна было б вярнуцца ў хату і пахмяліцца — гэтае атруты даволі, ды 53