Фэст. Дзе фэст, там і я ест. Хаваць. Матка парве пазуху, хаваўшы для дзяцей, а дзеці парвуць пазуху, хаваўшы ад маткі. Хада. Без хлеба яда — да парога хада. Хадзіць. Адна бяда не ходзіць другую за сабою водзіць. Бачна па вочках, хто ходзіць па ночках. Бывала, варона лапці абувала, а цяпер грак ходзіць так. Бяда адна не ходзіць за сабою другую водзіць. Ваўкоў (ваўка, воўка) баяцца — у лес не хадзіць. Дзе хадзіў, там няма. Задам (назад) толькі ракі поўзаюць (паўзуць, ходзяць). Каля (ля) вады ходзячы намочышся. Каля мукі ходзячы запылішся. У грыбы хадзіць і то лепш са шчасцем. Усе мы пад богам ходзім. Хто позна ходзіць, той сам сабе шкодзіць. Шавец заўсёды ходзіць без ботаў. Шавец у падзёртых ботах ходзіць. Шчасце адно не ходзіць, бяду за сабою водзіць. Халімон. Калі (як) шанцуе, то (тады) і Халімон танцуе. Халодны. Апёкшыся на малацэ, дык і на халодную ваду дзьмуць будзеш. Хам. Што ўложыць хам, то не выме і пан. Хамут. Была б (абы) шыя, а хамут знойдзецца. Вось вам хамут і дуга, і, а я вам болей не слуга. Вялікаму каню — вялікі хамут. Хто коней мяняе, у таго хамут гуляе. Хапацца. Тапелец і за саломінку хапаецца. Як топішся, дык і за саломінку хапаешся. Хапаць. Кабыла (конь) здыхае, а за траву хватае (хапае). Хапіцца. Калі (як) топішся, дык (то) за брытву хопішся (ухопішся). Той хто топіцца, і за саломінку хопіцца. Хто топіцца, той за брытву хопіцца. Хапіць. На наш век дурняў хопіць. Хапіў з дзежкі, аж не бачыць сцежкі. Хараство. З хараства вады не нап'ешся. Хараство (краса) прыглядзіцца, а розум прыгадзіцца. Харошы. Лепш пад лаўкай пасядзець, але на харошага паглядзець. Пень прыбяры, то і пень харошы. Харч. Карова на дварэ, дык і харч на стале. Хата. Без гаспадара гумно плача, а без гаспадыні хата. Без старога каля хаты — як без сабакі. Госць на парог — радасць у хату. Добры гаспадар і сабаку з двара (з хаты) не выганіць у такую нягоду (у такое надвор'е, у такі дзень). Калі абора цячэ, гаспадыня бліны пячэ, а калі гумно цячэ, гаспадар з хаты ўцячэ. Калі на гумне не малоціцца, тады ў хаце калоціцца. Калі хата гарыць, не да пацераў. Мая хата з краю і я нічога не знаю. Не да пацераў, калі хата гарыць. Не красна хата вугламі, а пірагамі. Не пі, не еш і з хаты не лезь. У каго кашаль, той і красен і ў роце не суха, і ў хаце не глуха. 340