Скрыпучае дрэва жывучае. Скрыпучае (скрыплівае) дрэва доўга скрыпіць (стаіць). Якое дрэва, такі і клін, які бацька, такі і сын. Дрэнна. Горка рэдзька, ды ядуць, цяжка (дрэнна, ліха) замужам, ды ідуць. Горкая гарэлка (гарэлачка), але п'юць, дрэнна замужам, але ідуць. Добраму чалавечку добра і ў запечку а благой (якой) благаце дрэнна і на куце. Лепш (лепей) дрэнна ехаць, чым добра ісці. Дрэнны. Добрае далёка чуваць, а дрэннае яшчэ далей. З добрым гаспадаром нажывешся, з дрэнным гора набярэшся. Дуб. Які дуб, такі і тын, які бацька, такі і сын. Дуга. Вось вам хамут і дуга, і, а я вам болей не слуга. Калі улез у дугу, дык не кажы што не магу. Дужацца. З дужым не дужайся, з багатым не судзіся. Дужшы. Гл. дужы. Дужы. З багатым не варта судзіцца, а з дужым біцца. З дужым не дужайся, з багатым не судзіся. Узяўся за гуж, дык не кажы, што не дуж. Узяўшыся за гуж, не кажы, што не дуж. Хто дужшы, той прутам. Думаць. Жывы пра жывое і думае. Індык думаў, думаў (многа думаў) ды здох. Хай конь думае: у яго галава большая (вялікая). Дурань. Абяцанка-цацанка, а дурню радасць. Адзін дурань можа задаць (задасць) столькі пытанняў, што дзесяць (сем) разумных не адкажуць. Бойся быка спераду, каня ззаду, а дурня — з усіх чатырох бакоў. Век жыві — век вучыся а дурнем памрэш. Вырас пад неба, а дурань як трэба. Вялік пень, ды дурань. Дурню (дурному, дурням) закон не пісан. Дурня і ў царкве б'юць. Дурняў не аруць, не сеюць, яны самі родзяцца. Еш, дурань, бо то з макам. Жаніся, каб дурні не звяліся. Загадай дурню богу маліцца, дык ён і лоб разаб'е. Застаў дурня богу маліцца, дык ён лоб разаб'е. Кажух ляжыш», а дурань дрыжыш». Лепш (лепей) з разумным згубіць, чым з дурнем знайсці. Мужык — дурань, як умее, так і пее. На наш век дурняў хопіць. Не дурань, хто маўчыць. Пашлі дурня богу маліцца, дык ён лоб разаб'е. П'яніца праспіцца, а дурань ніколі. Работа дурняў (дурня, дурных) любіць. Хіцер Зміцер, але (ды) і Саўка не дурань (не дурны). Чужы дурань — смех, свой дурань — сорам. Дурачына. Смех без прычыны — прызнак (знак) дурачыны. Дурносць. Маладосць — дурносць. Дурны. Абяцанкі-цацанкі, а дурню (дурному) радасць. Дурная справа не хітрая. Дурню (дурному, дурням) закон не пісан. За дурной галавой нагам неспакой (небалазе). 275