Як багаты памрэ, то і апошні з хаты прэ, а як бедны худачок — толькі попік ды дзячок. Дно. Апускаліся, куме, на дно. Не траць, куме, сілы, спускайся на дно. Добра. Адна галава добра, а дзве яшчэ лепш (лепей). Добраму чалавечку добра і ў запечку а благой (якой) благаце дрэнна і на куце. Добра сабаку і муха. Добра смяецца той, хто смяецца апошні. Добра там, дзе нас няма. Добра ўсё ўмець, ды не ўсё рабіць. Лепш (лепей) дрэнна ехаць, чым добра ісці. Там добра, дзе нас няма. У гасцях добра, а дома лепей (лепш). Усюды добра, а дома лепей. Хто лепшага не мае, таму і гэта добра. Чужымі рукамі жар заграбаць лёгка (добра). Добры. Дай божа ў добры час сказаць, а ў ліхі (нядобры) памаўчаць. Добрае далёка чуваць. Добрае далёка чуваш», а дрэннае яшчэ далей. Добрае сена: каб пасаліў, то і поп з'еў бы. Добраму чалавечку добра і ў запечку а благой (якой) благаце дрэнна і на куце. Добрая слава далёка ідзе, а кепская (ліхая) яшчэ далей ляціць. Добрая слава на паліцы ляжыць, а благая па дарожцы бяжыць. Добры гаспадар і сабаку з двара (з хаты) не выганіць у такую нягоду (у такое надвор'е, у такі дзень). Добры пачатак — палавіна справы. Добры сусед раднейшы за роднага брата. За добрым мужам і варона жона, а за кепскім і княгіня загіне. З добрым гаспадаром нажывешся, з дрэнным гора набярэшся. Калядкі — добрыя святкі: пад'еў ды на палаткі Любіў добрае, палюбі ж і злое. Няма таго злога, каб не выйшла на добрае. Свет не без добрых людзей. Усе бабры дабры, адна выдра ліхая. Час — найлепшы (самы лепшы, добры, вялікі) доктар (лекар). Дождж. Дождж ідзе не тады, як просяць, а тады, як жнуць ды косяць. Дождж ідзе не там, дзе просяць, а дзе косяць, не там, дзе ждуць, а там, дзе жнуць. З вялікага грому часамі, заўсёды малы дождж бывае. З вялікае хмары малы дождж. Хоць плюй у вочы, а ён кажа (скажа, будзе гаварыць), што дождж ідзе. Дожджык. Альбо дожджык, альбо снег, альбо будзе, альбо не. Доктар. Здараецца, што і доктар ад жывата качаецца. Час — найлепшы (самы лепшы, добры, вялікі) доктар (лекар). Доля. Бог сіротак любіць, але долі не дае. Гасподзь не без міласці, а казак не без долі. У каго сем — тым і доля ўсем, а ў каго адно — і тое не ладно. Дом. Без гаспадара дом сірата. Госць у дом, бог у дом. У сваёй хаце (у сваім доме) і вуглы (сцены) памагаюць. 273