Бегчы. Добрая слава на паліцы ляжыць, а благая па дарожцы бяжыць. На лаўца і звер бяжыць. Нязнайка ляжыш», а знайка бяжыць. Пад ляжачы камень вада не цячэ (не пацячэ, не бяжыць, не пабя- жыць). Бедачок. Як багаты памрэ, па тры з хаты прэ, а як бедачок — толькі поп ды дзячок. Бедка. Малыя дзеткі — малыя бедкі падрастуць дзеткі — падрастуць і бедкі. Бедны. Багатаму шкада (шкода) карабля, а беднаму — кашаля. Багаты дзівіцца, чым бедны жывіцца. Беднаму (няшчаснаму) Івану няма нідзе талану. Калі беднаму жаніцца, то і ноч кароткая. Няхай багаты дзівіцца, чым бедны жывіцца. Пакуль (покуль) з багатага пух, то (дык) з беднага дух. Як багаты памрэ, то і апошні з хаты прэ, а як бедны худачок — толькі попік ды дзячок. Белы. Урадзілася цяля з белаю лацінкаю на лбе, так яно і памрэ. Ядзім хлеб траякі: чорны, белы і ніякі. Бераг. Ціхая вада берагі мые. Берагчы. Беражонага і бог беражэ. Капейка рубель беражэ. Хто капейкі не беражэ, таго рубель баіцца. Бервяно. Бачым сучок у воку брата свайго, а бервяна ў сваім не заўва- жаем. У чужым воку саломку (саломінку) бачым, а ў сваім і бервяна не заўважаем. Біцца. З багатым не варта судзіцца, а з дужым біцца. Паны б'юцца, а ў мужыкоў чубы трашчаць. Біць. Даюць — бяры, б'юць — уцякай. Дурня і ў царкве б'юць. За аднаго бітага двух нябітых даюць. За спрос не б'юць у нос. Карову б'юць за зык, а бабу за язык. Кошку б'юць — нявестцы намёкі даюць. Сама сябе раба б'е, калі (што) нячыста жне. Як даюць, то бяры, а як б'юць, то ўцякай. Благата. Добраму чалавечку добра і ў запечку а благой (якой) благаце дрэнна і на куце. Благі. Добраму чалавечку добра і ў запечку а благой (якой) благаце дрэнна і на куце. Добрая слава на паліцы ляжыць, а благая па дарожцы бяжыць. Блізка. Блізка (блізкі) локаць, ды (а) не ўкусіш. Блізка відаць, ды далёка дыбаць. Гусі нізка — зіма блізка. Свая кашуля (сарочка, рубашка) бліжэй да цела. Цярпі, Грышка, карчма блізка. Што дзень — бліжэй да смерці. Блізкі. Блізка (блізкі) локаць, ды (а) не ўкусіш. Здраднік за агрызкі прадасць родных і блізкіх. Блін. Калі абора цячэ, гаспадыня бліны пячэ, а калі гумно цячэ, гаспадар з хаты ўцячэ. 251