Барада. Сівізна ў бараду, а чорт у рабрыну. Служыў да вуса, служы і да барады. Баразна. Стары вол (конь) баразны не псуе (не сапсуе). Баран. Авечку стрыгуць, а баран дрыжыць. І баран бы касіў, каб хто касу насіў. Бараніць. Усякая птушка сваё гняздо бароніць. Баўтун. З твару яйка (яйцо), а ўсярэдзіне баўтун. Бацька. Адкуль сіраце бацьку ўзяць. Зімняя ночка — бацьку сарочка. Калі бацька рыбак, то і сын глядзіць на ваду. Кожны плача па сваім бацьку, як умее. Хто як хоча, так па свайму бацьку плача. Які дуб, такі і тын, які бацька, такі і сын. Якое дрэва, такі і клін, які бацька, такі і сын. Бачком. Ехаўшы бачком, ні з кім не зачэпішся. Бачна. Бачна па вочках, што ходзіць па ночках. Бачыць. Бачым сучок у воку брата свайго, а бервяна ў сваім не заўважаем. Бог не цяля, бачыць (пазнае) круцяля. Госць мала гасцюе, ды багата бачыць. Ліса спіць і курэй бачыць. На сонца ўсе роўна глядзім, ды не ўсе роўна бачым. Рыбак рыбака бачыць здаляка. Свайго гарба ніхто не бачыць. У чужым воку саломку (саломінку) бачым, а ў сваім і бервяна не заўважаем. Хапіў з дзежкі, аж не бачыць сцежкі. Хто новага не бачыў, той старому рад. Чаго ж бы плакаў слеп, каб бачыў свет (след). Чуў, кум, сонца, бачыў гром? Баязлівы. Баязліваму і корч мядзведзь. На смелага сабакі брэшуць, а баязлівага рвуць. Баяцца. Бойся быка спераду, каня ззаду, а дурня — з усіх чатырох бакоў. Ваўкоў (ваўка, воўка) баяцца — у лес не хадзіць. Воўк сабакі не баіцца, але звягі не любіць. Голы разбою не баіцца. Горш, калі баішся, і ліха не мінеш, і надрыжышся. Дзела дзельніка (справа майстра) баіцца. Калі п'яны (як п'яны), дык капітан, а калі (як) праспіцца, дык свінні баіцца. Напалоханая варона і вераб'я баіцца. Нашто богу маліцца, — ён нас і так баіцца. Не баішся ківа, пабаішся кія. Не бойся таго сабакі, што брэша, а бойся таго, што лашчыцца. Не руш чужога і не бойся нікога. Не чапай нічога і не бойся нікога. Пужаная варона і куста баіцца. Хто капейкі не беражэ, таго рубель баіцца. 250