сябе больш прыстойна. [Клава:] Чыя б карова мычала, а чыя б і памаў- чала (К. Крапіва. Мілы чалавек). — Ліцвінка: Чые б цяляты мычалі, а твае б маўчалі. Ш ШАВЕЦ ЗАЎСЁДЫ ХОДЗІЦЬ БЕЗ БОТАЎ. Той, хто робіць што-н. для іншых, не мае магчымасці зрабіць гэта для сябе. Сін.: Ганчар гаршкі лепіць, а сам у чарапку есці варыць; Шавец у падзёртых ботах ходзіць. — У нас нават прымаўка пайшла ў народзе: шавец заўсёды без ботаў. Гэта пра нашага тутэйшага шаўца. Можа, дзе шаўцы іншыя. А наш гэ- такі (К. Чорны. Ідзі, ідзі). Галя талькі яшчэ на дзеўку бралася, калі ў іх вёску, Гаросіцу, прыйшлі з Касцюкоў краўцы-кажушнікі, два здаравен- ныя панурыя браты. Абодва ў доўгіх кажухах, нібы ў доказ таго, што не заўсёды шавец ходзіць без ботаў... (Я. Брыль. Галя). ШАВЕЦ ХОДЗІЦЬ БЕЗ БОТАЎ. Шавец ходзіць без ботаў, катэгарычны імператыў, вечны, як сама зямля. Я зрабіла людзьмі тысячы дзяцей, а свой сын вырас вы- людкам. Дык навошта яно, усё маё жыццё?.. (М. Герчык. Вяртанне да сябе). Гавораць, што шавец ходзіць без ботаў. Але ці ведае хто загад- чыка магазіна, які з-за дэфіцыту не атаварыў бы талоны на крупы, мыла... (Звязда. 1990. 12 кастр.). — Федароўскі: Кажан шавец без ботаў ходзіць. ШАВЕЦ У ПАДЗЁРТЫХ БОТАХ ХОДЗІЦЬ. Той, хто робіць што-н. для іншых, не мае магчымасці зрабіць гэта для сябе. Сін.: Ганчар гаршкі лепіць, а сам у чарапку есці варыць; Шавец заўсёды Шкодзіць без ботаў. * — Хатка ў цябе на падпорках трымаецца, а сам жа майстра... — У шаўца заўсёды боты дзіравыя... (С. Пянкрат. Замачыў). — Ляцкі: Шавец у падзёртых ботах ходзіць; Прыказкі: Шавец у дзіра- вых ботах ходзіць. ШАЛУДЗІВАЯ АВЕЧКА ЎВЕСЬ СТАТАК ПСУЕ. Гл. Адна паршывая (шалудзівая) авечка ўвесь статак псуе. ШАНУЙ КАНЯ ДОМА, А ЁН ЦЯБЕ Ў ДАРОЗЕ. Добра дагледжаны конь не падвядзе гаспадара ў дарозе. * — Далей на гэтых конях ехаць нельга, можна іх сапсаваць... — Дзіва! — аж засмяяўся Даўгулевіч. — Неабходна па-гаспадарску да каня ставіцца... Не дарма кажуць: шануй каня ў дарозе... (І. Гурскі. У агні). — Ляцкі: Шануй каня ўдому, а ён цябе ў дарозе; Прыказкі: Дагледзь каня дома, то ён цябе ў дарозе. ШЛЮБ БЫЎ ПАД ПЛОТАМ, А ВЯСЕЛЛЕ ПОТЫМ. Пра пазашлю- бныя сувязі паміж хлопцам і дзяўчынай. Гаворыцца з асуджэннем. [Да- былі:] І бацька ахвотна аддае яе за цябе? [Лявон:] А вось аб гэтым, прызнацца, дык я яшчэ і не гаварыў з яе бацькам. [Лабыш:] Ну-у, то дарэмна радуешся! [Лявон:] Не-е! Ён не павінен стаць мне ўпоперак да- рогі, бо дарога ў нас адна, і вельмі цесная. Бачыце, мы, можна сказаць, ужо як і жанатыя. [Лабыш:] Значыць, шлюб пад плотам, а вяселле по- тым? (І. Козел. Папараць-кветка). — Янкоўскі: Шлюб пад плотам, а вяселле — потым. ШТО БУДЗЕ МІРУ, ТОЕ (ТО) І БАБІНАМУ СЫНУ. Што выпадзе ўсім, тое будзе і нам (мне, табе і пад.). Мы з дзедам запрэглі Арла ў 229