свеце мае свой канец!.. (Я. Брыль. Птушкі і гнёзды). Усё на свеце мае канец, скончыліся і танцы-выдрыганцы, Саўка Дыракол аб'яўляе «белы вальс» (П. Місько. Градабой). УСЯМУ НА СВЕЦЕ ЁСЦЬ КАНЕЦ. Доў- гія-доўгія годы, цэлыя вякі, жыла пушча згодна і шчасліва, жыла поў- ным, багатым жыццём. Але ўсяму на свеце ёсць канец (Я.Колас. Стары лес). — Прыказкі. Усяму канец бывае (будзе). УСЁ ЦЯЧЭ, УСЁ МЯНЯЕЦЦА (ЗМЯНЯЕЦЦА) Усё знаходзіцца ў беспе- рапынным руху, у пастаяннай зменлівасці. Жыццё і прырода і ўсе з'явы жыцця не знаходзяцца ў стане спакою і нерухомасці. Яшчэ старадаўні грэчаскі філосаф сказаў: «Усё цячэ, усё змяняецца» (Я. Колас. На роста- нях). Вось так, усё цячэ, усё мяняецца. Што было грахом, стала дабром (А. Макаёнак. Дыхайце эканомна). Усё цячэ, усё мяняецца... Ён [маёр] толькі што апрытомнеў і не памятаў, як яго раніла (М. Лупсякоў. Пера- права). [Аптэк:] Тады Фелікс аддаваў перавагу іншым метадам выхаван- ня... [Фелікс:) Усё цячэ, усё мяняецца (В. Зуб. Юнацтва рыцара). — Калька з грэчаскай мовы: Panta rhei, panta kinetai. Выказванне на- лежыць старажытнаму грэчаскаму філосафу Геракліту. У СТРАХУ ВОЧЫ ВЯЛІКІЯ. Спалохаўшыся, чалавек перабольшвае небяс- пеку ці бачыць яе там, дзе яе няма. — У страху вочы вялікія, — здзе- кліва пакпіў Хяндога ў часе чарговага вобыску (М. Аўрамчык. Палон). Вось нехта ідзе... Здаецца, якраз як іхні бухгалтар... Не, проста ў страху вочы вялікія... (У. Дамашэвіч. Ад шчасця таксама плачуць). — Ат, лу- хта! — не паверыў Кандрат. — У страху вочы вялікія. Не бывае вадзя- ных, выдумка ўсё гэта (В. Праскураў. Над Шчарай-ракой). З перапалоху я рвануў ад хаты. Бег не чуючы пад сабой ног, нездарма кажуць — у страху вочы вялікія (В. Супрунчук. Наўпрост). — Насовіч. У страху вочы па яблыку; Ляцкі. У страху вялізныя вочы; Прыказкі. У страху вялікія вочы. УСЮДЫ ДОБРА, А ДОМА ЛЕПЕЙ. Пра замілаванне да роднага кута. * Усюды добра, дома — лепей, дзе гуляў дзяцінай, дзе ніхто цябе не чэпе так, без дай прычыны (Я. Купала. Чатыры крыжы). — Прыказкі. Усюды добра, а дома лепей; Усюды добра, а дома лепш за ўсё. УСЯГО БЫЛО ДАВОЛІ, ТОЛЬКІ ПРЫНУКІ НЕ БЫЛО Гл. Было што піць і есці, але прынукі не было. УСЯКАЯ БУДЗЕ ГАСПАДЫНЯ, КАЛІ МУКІ ПОЎНАЯ СКРЫНЯ Гл. Як мукі скрыня, дык і свіння гаспадыня. УСЯКАЯ ПТУШКА СВАЁ ГНЯЗДО БАРОНІЦЬ. Кожны чалавек бароніць сваю радзіму. Але хіба гэта выйсце — дэзерціраваць з фронту? Я, напрыклад, не маю намеру гэта рабіць. Усякая птушка сваё гняздо ба- роніць (І. Гурскі. Вецер веку). — Рапановіч: Усякая птушка сваё гняздо бароніць. УСЯКІ (КОЖНЫ) ГАД ЧУЖОМУ ГРОШУ РАД Кажуць з асуджэннем пра таго, хто сквапны на чужое. Людзі сквапны на чужое: усякі гад чу- жому грошу рад (К. Крапіва. Беларускія прыказкі). — Суд гісторыі... — не дагаварыў Вашкевіч, ён пахіснуўся і, каб яго не падхапілі, упаў бы. І ўжо седзячы заключыў: — Кожны гад чужому грошу рад. Усіх іх выя- віць і судзіць... Паставіць да ганебнага слупа! (І. Гурскі. Чужы хлеб). — Насовіч: Кожны гад чужому грошу рад. УСЯКІ (КОЖНЫ) ЧОРТ НА СВАЁ КОЛА ВАДУ ЦЯГНЕ. Кожны чала- век усё робіць на сваю карысць. 204