маладых, і заслужаных, а вы — старую бабу [намалявалі). — А чаму вы думаеце, што яна не заслужаная? — Ат, старога хвалі, ды з двара гані (М. Гроднеў. Права адплаты). — Прыказкі. Старога хвалі, ды з двара валі, а маладога гудзі, ды ў двары блюдзі. СТАРЦУ МІЛЯ НЕ КРУГ. Адлегласць не перашкода, калi абавязкова трэба трапіць куды-н. Сін.: Старцу сяло не у наклад. [Даніла:] Спяшацца не трэба. Пройдзеш аднае ю сцежкаю, убачыш, што гразка, нельга прае- хаць — вярніся назад, прайдзі друюю, паглядзі. [Дзед Бадыль:] Яно ж так, — старцу міля не круг (К. Крапіва. Партызаны). ДЛЯ СТАРЦА МІЛЯ НЕ КРУГ. Сабраліся вяртацца назад, ды Галя ўспомніла: «Недзе ж тут недалёка жыве наша другая радня». І праўда: для старца міля — не круг, і, бачыш, вось мы ўжо і тут (А. Кудравец. Сачыненне на воль- ную тэму). — Прыказкі: Старцу міля не наклад; Старцу дзярэўня не круг. СТАРЦУ СЯЛО НЕ У НАКЛАД. Адлегласць не перашкода, калі абавяз- кова трэба трапіць куды-н. Сін.: Старцу міля не круг. Ну, калі ў дарогу, то ў дарогу; старцу сяло не ў наклад. А папалуднаваць трэба, я сваё не дарую... (У. Галубок. Парабкі). [Георгій:] Праз Падую ісці на Рым ты бу- дзеш. [Скамарох:] Праз Падую? А гэта па дарозе? Зрэшты, сяло, як ка- жуць, старцу не наклад (М. Клімавіч. Георгій Скарына). — Насовіч. Старцу сяло не наклад: Прыказкі. Старцу сяло не наклад. СТАРЫ ВОЛ (КОНЬ) БАРАЗНЫ НЕ ПСУЕ (НЕ САПСУЕ) Стары, вопытны чалавек не сапсуе таго, за што бярэцца. Гаворыцца, калі за справу нараўне з маладымі бярэцца стары, але яшчэ моцны і вопытны. Калі на юе пайшло, пане Вашамірскі, дык няхай ужо будуць коні са- мага лепшага гатунку. Стары вол баразны не псуе. Калісьці і я быў не з апошніх малайцоў! (З. Бядуля. Салавей). — Стары вол баразны не псуе, — сказала некалькі чалавек у адзін голас. А гэты «стары вол» пы- хнуў дымам з люлькі, і дым закрыў яго твар, яго крыху сарамлівую ўсмешку (П. Пестрак. Сустрэнемся на барыкадах). Аляксей узяў з рук маладога цесляра сякеру. Прачасаў метры два з аднаго боку і адагнуўся. Кантоўка была роўная і чыстая. — Стары вол баразны не псуе... — падміргнуў Воранаў земляку (А. Пальчэўскі. Землякі). Марыў — вясны, цяпла дачакаюся, паеду на дачу і там, на адзіноце, у цішы і спакоі, збя- руся з думкамі, нешта напішу. Каб ведалі, не забывалі — стары вол ба- разны не псуе... (Б. Сачанка. На беразе Іслачы). [Дзел Струкач:] І далей не падкачаў бы. Стары конь баразны не псуе (І. Козел. Папараць-кве- тка). Называеш мяне, васпан, старым канём, дык ведай, - стары конь баразны не сапсуе (І.Гурскі. Чужы хлеб). *— Я пайду з табой [на лекцыю]. — Навошта? — У мяне «фортка». А я даўно не слухала, як ты чытаеш. Не выбіваешся з баразны, стары конь? (І. Шамякін. Зеніт). — Прыказкі: Стары вол баразны не псуе; Стары вол ніколі баразны не сапсуе; Стары конь баразны не псуе, ды не глыбока арэ. СТАРЫ ДРУГ ЛЕПШ (ЛЕПЕЙ) ЗА НОВЫХ ДВУХ [Пятрук:] А знаеш: стары друг лепш за новых двух... Я цябе не на жарты палюбіў, — хоць бы цэлы свет прыйшлося дагары нагамі перавярнуць, то ўсё-такі з та- бою ажанюся (В. Дунін-Марцінкевіч. Залёты). — А Дзіма, ведаеш, які? — Які? — Смелы. Заўсёды за мяне заступаецца. — Ну вось бачыш. Стары друг лепш за новых двух (В. Вітка. Дзеці і мы). Значыць, вы наш стары друг. Як у вас кажуць: стары друг лепей за новых двух. Дарэчы, у нас таксама гэтак гавораць (В. Праскураў. Далёка ад дому). 192