нем. [Ключарка:| Не войкнуў, ляжыць. [Дораш:] Памёр. [Мікола:] Па- дох. [Ключарка:] Сабаку смерць сабачая... (П. Міровіч. Машэка). У Даў- габродскім лесе Лілніцкаіа знайшлі павешаным... Сабаку — сабачая смерць, — сказаў Яўхім, — яшчэ на другую галіігу Манішэўскага трэба было павесіць... (М. Чарот. На пасеках). Дайце, я сам яго прыкончу. Са- баку і сабачая смерць! (Р. Няхай. Туман над стэпам). — Сабаку і смерць сабачая! — праз агідны і жорсткі смех працадзіў І ардой і сціснуў Ютке- вічава горла (Б. Мікуліч. Дужасць). — Насовіч: Сабаны сабачча і смерць; Прыказкі. Сабаку сабачая смерць. САВА НЕ РОДЗІЦЬ (НЕ ПРЫВЯДЗЕ) САКАЛА А ТАКОГА Ж ЧОРТА, ЯК САМА У дзецях паўтараюцца недахопы, заганы іх бацькоў. Так, Пе- стэль рацыю меў тройчы: жывой вады не дасць скала, сава не родзіць сакала. (С. Дзяргай. На шашы энтузіястаў). У вас тут таксама некаторая зададзенасць... Ці свая філасофія: корань усіх учынкаў, добрых і благіх, крыецца ў чым, які жыццёвы багаж у чалавека за плячыма. Сава не прывядзе с[а]кала — гэта даволі пераканаўча (У. Дамашэвіч. Камень з Кіры). Хітрая, уся ў сваю маці... А тая, каб ты ведаў, пляменнік, да чаго злыднючая... Ідзе ўзмежкам, і калі не ўкрадзе з майго загона гарбуз ды не перакіне на свой — жывая не будзе. Усё ёй мала... От, здаецца мне, і Люда тое ж самае: сава не родзіць сакала, а такога ж чорта, як сама... (І. Капыловіч. Дача). — Насовіч. Сава не родзіць сакала; Прыказкі Сава не ўродзіць са- кала; Сава не прывядзе сакала, а такую саву, як сама; Сава не родзіць са- кала, а такога ж чорта, як сама. САЛАВЕЙ БАЙКАМІ НЕ СЫТЫ. Гл. Салаўя байкамі (песнямі) не кор- мяць. САЛАЎЯ БАЙКАМІ (ПЕСНЯМІ) НЕ КОРМЯЦЬ Размовамі сыты не бу- дзеш. Кажуць, перапыняючы размову і запрашаючы госця да стала. — Ся- бры мае, таварышы! — стараючыся перакрычаць сіплаватым голасам дружную грамаду, узняў угору абедзве рукі юбіляр. — Як кажуць, са- лаўя байкамі не кормяць... (М. Ваданосаў. Госці, называецца...). Па хаце пайшоў апетытны пах, і Мікола аж раптам перапыніў гаворку... — Ся- дайце бліжэй, салаўя байкамі не кормяць (І. Новікаў. Тварам да небяс- пекі). [Марыля Антонаўна:) Але што ж гэта я загаварылася... Салаўя байкамі не кормяць. Чым жа мне пачаставаць цябе? (В. Зуб. Надзейная апора). — Аднак салаўя песнямі не кормяць. — Іцка гукнуў: — Лэя! Да нас з дарогі госць зайшоў (І. Гурскі. Вецер веку). — Усё залежыць ад вас, — усміхнуўся палкоўнік. — Аднак песнямі салаўя ісе кормяць. Сільвестраў! — Слухаю... — Стол! — Усё гатова (А. Алешка. Дарогі без слядоў). От чалавек, калі не нагаворыцца ўдосталь, дык і не жыў. Людзі паесці хочуць, а ты... Песнямі салаўя не кормяць! (І. Сіняўскі. Дарога на Замлынне). САЛАВЕЙ БАЙКАМІ (ПЕСНЯМІ) НЕ СЫТЫ [Агей Мінавіч:] Даўно я так ад душы не смяяўся! Які шчаслівы дзень у жыцці! [Ян Серафімавіч:] Салавей байкамі не сыты. Напоўніць чаркі, як сказаў паэт! (Э. Валасевіч. Бывайце здаровы). * [Мікіта:] Меджду протчым, мамаша, ці не далі б чаго закусіць нам, бо салавей аднымі песнямі сыт не бывае (Я. Купала. Тутэйшыя). — Ляцкі Салаўя песнямі не накорміш; Прыказкі Салаўя байкамі не кормяць; Салавей песнямі не сыт. САЛДАТ СПІЦЬ, А СЛУЖБА ІДЗЕ. Кажуць жартаўліва пра салдата і тэрмін яго службы, куды залічваецца і час сну. Служба ідзе паспяхова. Як у той прымаўцы — салдат спіць, а служба ідзе (Л. Левановіч. Якар на- дзеі). 180