ПЕРАНАЧУЕМ, БОЛЕЙ ПАЧУЕМ. І. Гаворыцца з надзеяй пачуць у бліжэйшы час што-н. новае. [Броня:] І сёння нейкага чына хавалі. Ка- жуць, ля Рудзенска недзе партызаны ўходалі. [Гудовіч:] Ну вось! А ты казала, няма добрых навін. [Броня:] Дык гэта мала. [Гудовіч:] Перана- чуем, болей пачуем (К.Крапіва. З народам). — Коля, ці не пара спаць? Дай людзям адпачыць. — І праўда, — дабрадушна згадзіўся ён, бо са- мога ўжо марыў сон. — Можа, заўтра яшчэ пагаворым? — спытала на развітанне Ганна. — Бадай што не. Раненька еду. — Ну што ж, пера- начуем — болей пачуем, — засмяялася яна (І. Новікаў. Тварам да не- бяспекі). 2. Раніцай прыйдзе больш правільнае рашэнне. Кажуць, калі адкладваюць ра- шэнне чаго-н. на заўтрашнюю раніцу, калі ўсё стане ясней, больш відавоч- на. Сін.: Раніца мудрэйшая за вечар. — Але можа здарыцца, што заўтра будзе позна... — Бог бацька!.. — Богам просім! — Пераначуем — бо- лей пачуем (І. Гурскі. Вецер веку). — Дык пойдзем заўтра ў Крычаў ай не?.. — Пераначуем — болей пачуем, — адказала Палага (І. Чыгрынаў. Апраўданне крыві). Надзя заспяшалася, напаследак сказала: — Заўтра яшчэ пагамонім — пераначуем, то болей пачуем (І. Капыловіч. Бяроза на мяжы). — Насовіч: Пераначуем, болей пачуем; Прыказкі. Пераначуем, болей пачуем. ПЕРШАЯ ЖОНКА АД БОГА, ДРУГАЯ АД ЛЮДЗЕЙ, А ТРЭЦЯЯ АД ЧОРТА. Кажуць таму, хто другі ці трэці раз жэніцца. — Навошта табе гарадская? Бяры нашу, гарадоцкую. Баявая, працавітая. Табе догляд трэба, каб зварыць умела. Ці любіш? — І сам не ведаю. — Гэта на ўсё жыццё. Першая ад бога, другая ад людзей, а трэцяя ад чорта. Помні (К. Марчук. Кветкі правінцыі). — Прыказкі Першая жонка ад бога, другая ад людзей, а трэцяя ад чорта. ПЕРШАЯ ЧАРКА КАЛОМ, ДРУГАЯ САКАЛОМ, А ТРЭЦЯЯ САМА ЎЛЯЦІЦЬ (АСТАТНІЯ ПАЛЯЦЯЦЬ ДРОБНЫМІ ПТУШАЧКАМІ). Кожная наступная чарка гарэлкі лягчэй п 'ецца. Гаворыцца, калі хто-н. за- пар выпівае некалькі чарак пітва або калі адмаўляецца піць яшчэ. Мысліцкі наліў яму [Іодку] чарку. — Як кажуць... Першая — калом... другая — сакалом... а трэцяя — сама ўляціць (Р. Мурашка. Салаўі свя- тога Палікара). — А кажаш, што майстар выпіць... — дапёк Іваноў. — Хіба шаўцы моршчацца ад чаркі? — Першая — калом, другая — сака- лом, астатнія паляцяць дробнымі птушачкамі, — у жарт сказаў Пятро (І. Новікаў. Тварам да небяспекі). — Насовіч. Першая чарка калом, а другая сакалом. ПЕРШЫ БЛІН ВЫЙШАЎ КАМЯКОМ Гл. Першы блін камяком ПЕРШЫ БЛІН КАМЯКОМ. Пачатак якой-н. справы бывае няўдалым. Га- ворыцца ў апраўданне няўдалага пачатку якой-н. справы. — Нічога не зрабілі і самі ледзь з зубоў смерці вырваліся. — Першы блін камяком, Ніна (Р. Няхай Алёшка атаман) ПЕРШЫ БЛІН ВЫЙШАЎ (АТРЫ- МАЎСЯ) КАМЯКОМ. — Ну што, перапісалі?.. — Перапісаў, гаспадзін інжынер, ды толькі першы блін выйшаў камяком. Калі б вы былі ла- скавы і далі мне аркуш чыстай паперы, дык я зрабіў бы гэта добра (Я. Колас. На ростанях). — Але, таварыш Платовіч, я маю на воку не толькі мл[ы]н, а і лесапілку... — Чакай, чакай, чакай! — замахаў рукою Платовіч. — Спраўся наперад з адным, а пасля пяройдзеш да другога... А то бывае, што ў муку насыплецца пілавін і... першы блін выйдзе ка- мяком... (Ц. Гартны. Свае бліны). Стаянкі свае мы больш-менш упарад- кавалі, цяпер за падпольныя групы як след возьмемся. Дык пастарай- 168