may, дык няхай вяльможны пан напіша ёй [Славінскай] у Вільню (Ф. Багушэвіч. Яну Карловічу-Тв., 205). Філёзаф м. Філосаф. Раптам той, у вайсковай хворме, узьняў галаву, кароткім позіркам зірнуў на Кузьму і як-бы ўсьміхнуўся. «Філёзаф!» - прамовіў (М. Цэлеш. «Янка сеяў - людзі жалі» - ХБ, 131). Філён м. Каханак. [Юлія]: Мабыць, філён мой мяне чакае Пад маладым ясакорам (В. Дунін-Марцінкевіч. Ідылія - Тв., 36). Філёр м. Паліцэйскі агент, які займаўся сыскам; сышчык у дарэвалюцыйнай Расіі...не спяць поначы: жандары, паліцэйскія, гарадавыя, філёры (У Ліпскі. Невядомы: Аповесць пра Ігната Грынявіцкага — Н, 220)...гнюсны тып у пакамечаным капелюшы.. ўсім сваім знешнім выглядам падказваў, што ён служыць філёрам (там жа, 404). Філіжанка ж. Від посуду. Жывена заўважыла, што просты гліняны посуд, якім яна карысталася, ужо заменены іншым — узорыстыя керамічныя філіжанкі, мяркуючы паўсім, былі нятаннымі (В. Іпатава. Залатая жрыца Ашвінаў - АД, 186). He паспеў філіжанкі кавы выпіць, з камісар'ята адказваюць: зороі пры тленных астанках не знайшлі (У. Караткевіч. Чорны замак Альшанскі - 43, 187). Філісцімляне [ст.-яўр.] мн., адз. філісцімлянін, м. Старажытны народ, які насяляў паўднёвую частку ўсходняга ўзбярэжжа Міжземнага мора. Адзінаю зорояй філісцімлян былі вяровачныя прашчы, уякія яны закладвалі каменне-галышы (Л. Дайнека. Меч князя Вячкі - МКВ, 188). // (лаянк). - Тую руіну, што ў замку? Хай ён сам там служыць,.. ды спіною голай прастол ад дажджу закрывае... філісцімлянін (У. Караткевіч. Хрыстос прызямліўся ў Гародні - Выбр. тв., 53). Філосаф м. Студэнт шостага, перадапошняга класа езуіцкай акадэміі. — I Янка — філосаф езуіцкае акадэміі - мусіў ужо расказаць шмат гісторый (Ян Баршчэўскі. Арганісты з Расонаў - Выбр. тв., 182). Фільцак [ням.] м. Валёнак, фетравы бот. Да возу набліжаўся ў вялікіх фільцаках немец (М. Цэлеш. Акупанты - ХБ, 181). Філют [польск.] м. Хітры чалавек, жулік, прайдзісвет. I я, філют з бальшога света, Згадаў, што тут, пэўне, — камета. Людзі ў горадзе яе там ждуць I з гора трасцянку якуюсь п'юць (В. Дунін-Марцінкевіч. Ідылія - Тв., 20). Фіскал \pw,.fiscalis - казённы] м. У Расіі XVIII ст. - чыноўнік, які назіраў за законнасцю ў галіне фінансавых і судовых дзеянняў урада, устаноў і асоб. // Абвінаваўца. Няўхвальна паглядаў, як фіскал Ян Камар дрэмле, нахмурыўшы грозныя бровы (У. Караткевіч. Хрыстос прызямліўся ў Гародні - Выбр. тв., 27). -..іспісаўшы правіны іхнія, перадаю стырно суда фіскалу. Прачытайце абвінавачванне, фіскал (там жа
Дадатковыя словы
зброяй, зброі, камісарята, пюць
1 👁