ных лыжачках, у паловах яечных шкарлупак, у куоачках, памерам з напарстак (У. Караткевіч. Хрыстос прызямліўся ў Гародні - Выбр. тв., 40). Мніх-каплан: Лотр зрабіў нібы крок насустрач мніху-каплану, каб верыў, каб выказваўся далей. - Што б ты сказаў, каб я - папа, а ты - шэры папа? (У. Караткевіч. Хрыстос прызямліўся ў Гародні - Выбр. тв., 130). Мніх-каплан, каторы на той час мшу справоваў ад страху ўцёк (там жа, 277). Мнішка [ст.-бел. мнишка] ж. Манашка. [Мнішка]: (увайшла з двара і, адбіўшы паклон у бок абраза, абыходзіць столікі) — На манастыр і храм божы... (Я. Купала. Сон на кургане - 36. тв., VI, 133). Многаякі, прым. Розны. - Піць і есьць зы мной будзеш многаякія асалодныя стравы (В. Ластоўскі. Прыповесьць аб старым мужу і гожай дзеве - Тв., 43). Модлы [польск.] мн. Малітвы. Зневажаў, катаваў ён з дружынай сваёй, Стражы князевы -ў полі і дома, Толькі модлы раслі небу ў сэрцах людзей, I пракляццерасло пакрыёма (Я. Купала. Курган - 36. тв., V, 72). Той там з лірай у тры шчыра Струны задае, Той з кантычкі, той з прывычкі Модлы дзьме свае (Я. Купала. Старцы - 36. тв., I, 336). Пасля мяне страшэнна адхвасталі за тое, што кідаў, а не вучыў модлы (У. Караткевіч. Хрыстос прызямліўся ў Гародні - Выбр. тв., 294). / у параўн. Злажыўшы рукі, як на модлы, Прыпёршыся каля сцяны, Глядзіць Марына, як іх кодла Трасуць, варочаюць паны (Я. Колас. Рыбакова хата - 36. тв. у 12 т., VIII, 129). Можнасць [ст.-бел. можность; польск. moznosc] ж. Магчымасць. Ужо так жыццё ад першага паўстання на зямлі быту дало можнасць развівацца кожнай жывучай натуры (Я. Купала. Ці маем мы права выракацца роднай мовы - 36. тв., VII, 183). Морак [ст.-бел. морокь, мрокь} м. Насланне, пакуты. Каханне можа быць дарам, але і насланнём таксама - тады трэба не даваць мораку браць над сабой верх. Умеў здымаць той морак толькі стары Святазар, бо вялікую сілу трэба мець для таго (В. Іпатава. Залатая жрыца Ашвінаў - АД, 261-262). Морг [ст.-бел. моргь, моркь - адзінка вымярэння плошчы; польск. morg] м. 1. Зямельная мера ў Вялікім княстве Літоўскім, у тым ліку на Беларусі (з сярэдзіны XVI ст.), роўная 0,71 гектара (каля 56 сотак зямлі). Ну, і дзядзіна ў мяне была, а багатая дык багатая! Было ў яе сем маргоў зямлі, адна каза, сем хлявоў, тры гумны, а ўсе поўныя: у адным мак, у другім — так, а ў трэцім цапы віселі (Ф. Багушэвіч. Дзядзіна — Зан., 451). Гаспадар дома павінен быў за дзень узараць сахою — не мяльчэй як на два вяршкі - палову дзесяціны гліністай зямлі, або забаранаваць морг, або пасеяць шэсць маргоў, што ўжо зусім цяжка (У Ka
Дадатковыя словы
мнйшка
3 👁