Даўолёнка ж. Даўолёнае судна...пасярод ночы, бачылася асветленая смалякамі царква Дабравешчання, купецкія падвор'і, прыстань, дзе ўлетку заўсёды гайдаліся стругі. вялікія камягі і даўолёнкі, шпю прыходзілі ў Віцьбеск з Рыгі, Любека, Кіева і везлі тавары як з усходніх Візантыі, Венецыі і Сірыі, так і заходніх краін (В. Іпатава. Альгердава дзіда - АД, 545). Даўгушы мн. Від старадаўняга транспарту. Алесь вырашыў капануць субяседніка, масквіч ці не. - А чаму «калібер»? - Па думскаму каліберу рабілі пры генерале губернатары Галіцыне. Даўгушы ён загадаў знішчыць, а ўсім парабіць такія па думскаму каліберу, узору. To рамізнікі самыя экіпажы так сталі зваць... Дурны народ... (У. Караткевіч. Чорны замак Альшанскі — 43, 286-287). Даўцэпны [ст.-бел. довтипный, довстипный, довтепный, довтыпный, достипный, дофтипный', польск. dowcipny - дасціпны, разумны] прым. Кемлівы. [Жанчына:] - 3 вамі ж, я думаю, мы знойдзем згоду, пан чалавек не толькі даўцэпны, але і храбры воін (В. Іпатава. Чорная княгіня - Пр., 145). Дачыненьні мн. Адносіны. Бацька ягоны меў нейкія блізкія дачыненьні да Васільянаў, а ён сам цікавіўся галоўна дэманалёгіяй, кабалістыкай і да г. n. (В. Ластоўскі. Лябірынты - Тв., 77)...такія дачыненьні склаліся ў іх [дзяўчат] даўно, а ён [Раман] быў для іх свой, хоць і належыў, як яны казалі, Валі Камоцкай (М. Сяднёў. Раман Корзюк К, № 7, 44). Даязджач і даязджачы м. Даездчык, псяр, які распараджаецца хартамі на паляванні. Часам на паляванні стралецкія смыкі Асочаць лес - пачуеш стралы, сабаклаі, Аж даязджач на дзіка натрапіць у гаі (В. Дунін-Марцінкевіч. Пан Тадэвуш - Тв., 467). Аж суддзя даязджачым кажа, штоб прысталі (там жа, 463). Трухаючы задам і перавальваючыся, звер бегусё хутчэй проста на Юлляна. Вось ён пакінуўубаку даязджачага, і Карп, выпрастаўшыся, кінуўся на лыжах у бок сёмага нумара, на дапамогу... (У. Караткевіч. Каласы пад сярпом тваім - КС, II, 203). «Карп, — сказаў бацька, — старшы даязджачы. 3 гэтым, брат, трымай вуха востра. Сур-ровы» (там жа, I, 55). Даязджачы, прым. Які мае адносіны да даязджачага. Карп падышоў да іх і, не вітаючыся, пачаў дакладаць звонкім і трошкі сіпаватым, даязджачым голасам (У. Караткевіч. Каласы пад сярпом тваім - КС, I, 55). Дварак [польск.] м. Прыдворны. Ларэнца, дварак (Я. Купала. Эрос і Псіха - 36. тв., VII, 133). Дваранін [ст.-бел. дворанинь, дворенинь, дворэнит,, дворянин-ь — 1. Дваранін. 2. Каралеўскі чыноўнік. 3. Прыдворны. 4. Рыцар, тампліер
Дадатковыя словы
даўблёнае, даўблёнка, даўблёнкі, дворанйнь, дворенйнь, дворэнйт, дворянйн-ь, довстйпный, довтйпный, достйпный, дофтйпный, падворі
2 👁