Матэ за бязмежную вернасць хрысціянству атрымлівае навечна ад Ордэна дваццаць гакенаў зямлі і дзесяць сялянскіх сем'яў (Л. Дайнека. Жалезныя жалуды - ЖЖ, 169). Гакоўніца і гакаўніца [ст.-бел. гаковница, гоковница] ж. Від цяжкай ручной агнястрэльнай зороі з доўгім ствалом і круком каля прыклада...крочылі за браму, дзе драмаў стражнік з алебардай і гакоўніцай (В. Іпатава. Чорная княгіня - MX, 296). Гердзень стаяў за мной, я заўважыў, што ля правага боку ў яго, пад касматай шкурай рысі, вісіць гакоўніца, а наверсе, як звычайна, у похвах цяжка ляжыць меч (В. Іпатава. Вяшчун Гедзіміна - АД, 406). [Ваявода Гаштольд:] Задушым гіляў, як гадзюк, у нас жа зороя самая новая - гакоўніцы, аў іх толькі дзіды ды мячы! (В. Іпатава. Вяшчун Гедзіміна - АД, 444). А пасля сваіх пахолкаў узяў ды з гакоўніцамі пана Богуша падсцярог (В. Іпатава. Чорная княгіня - Пр., 124). Да агульнай смяхотнай недарэчнасці тут не хапала, бадай, яшчэ сярэдневечных рагатых арбалетаў-самастрэлаў з вастрадзюбымі крылатымі жалезнымі белтамі, якіх-небудзь сваякоў мушкета — гаркабузаў-фузій ці архаічных, старасвецкіх гакаўніц на зыбкіх нагах-растапырках (М. Віж. Лабірынт Л, 186). I тыя ліхія людзі не з воінаў, а з простыхразбойнікаў былі, бо не мелі гакаўніц, а мелі лукі са стрэламі атручанымі (У Караткевіч. Чорны замак Альшанскі -43, 200). Галава м. Мясцовы начальнік. Сорак год назад пачаў кар'еру з таго, што загадаў адхвастаць аднаго гарадскога галаву (У. Караткевіч. Зброя-ЧЗ, 288). Галаўнік1 [ст.-руск. головьникь; ст.-бел. головникь] м. Забойца. Галаўнік, пракляты сваёй сям'ёй і горадам, стаяў ён каля забаролаў Кукейноса і слухаў, як перагукваюцца воі, як звіняць іхнія мячы (Л. Дайнека. Меч князя Вячкі - МКВ, 12). Галаўнік2 м. Плытагон, які стаяў у пачатку плыта пры вясле і кіраваў плытом. — Закідай шырыгу! Прысам папхні ўліва! Варушыся! Мігам! He спіў шапку! Жыва! А заднік без толку Бусаком махае. Галаўнік Міколка Бэсціць яго, лае (Я. Колас. Плытнікі - ТС, 39). Галган [польск.] м. (лаянк.). Галадранец, нягоднік. Пан пачынае з высокага ганка: -Якты асмеліўся, галган пракляты, каля палаца хадзіць панібратам? (У Дубоўка - ТСБМ, II, 18). - Хапай, хапай яго, галгана! - закрычаў пан на лёкая. — Гэта ж Рымша! (А. Якімовіч ТСБМ, II, 18). Галеон [фр. gallon, іт. gallon, ісп. galeon - павелічальныя формы ад лац. galea - від судна] м. Вялікі іспанскі або партугальскі парусны карабель; галіён. 3 гавані Феадосія, найоліжэйшай да гэтай брамы, пачалі страляць грэчаскім агнём два галеоны, да іх далучыліся драмоны
Дадатковыя словы
гаковнйца, гоковнйца, головнйкь, головьнйкь, зброі, кареру, найбліжэйшай, семяў, сямёй
2 👁