П. І. Сігеда МАТЭРЫЯЛЫ ДЛЯ ДЫЯЛЕКТНАГА СЛОЎНІКА БРЭСТЧЫНЫ Дыялектны матэрыял, які ўвайшоў у наш слоўнік, быў запісаны ў апинія гады (пачынаючы з 1363-га) у розных вёсках і раёнах Брэсцкай вобласці. Нам дапамагалі студэнты філалагічнага факуль тата Брэсцкага педінстытута. Картатэка ўсяго слоўніка змяшчае каля 10 000 картачак, а гэту работу увайшла толькі адна дзеся-тая частка усіх слоу. Адабраны, як нам здаецца, найбольш цікавыя словы тут пададзены слаба даследаваныя батанічныя тэрміны, вык-лічнікі, гукапераймальныя словы, бытавая і сельскагаспадарчая лексіка, лексіка рамёстваў і промыслаў, дэманалагічная і абрада-вая лексіка. Увесь дыялектны матэрыял падаецца у графічным запісу, прый нятым у беларускай дыялекталогіі. Такі запіс, натуральна, не мо-жа перадаць усіх тонкасцей вымаўлення дыялектных слоў. Напрыклад, у некаторых гаворках пад буквай "ю" можа скрывацца альбо дыфтонг [1] (гл.: звод, в. Радзея Маларыцкага раёна), альбо пярэд няе і-падобнае "у" (гл.: громютнык, в. Трышын, якая зду-чылася з Брэстам), не абазначана вымаўленне напзумяккіх зычных: напаумянкага р перад і із закрытым у гаворках вёсак Радастава Драгічынскага раёна і Повіць Кобрынскага раёна (гл. словы: р. ба, різак, брінь, бражэ), напаўмяккага и перад канчат кам 3 (закрытым) у гаворцы Радастава (гл.: баляска, вел ка), не размежаваны в закрытае і адкрытае ў радастаўскай га-ворцы і г. д. Адлюстравана ў работе толькі адна фанетычная асаблівасць: калі пасля загаловачнага слова ці пасля слова ў кантэксце ў квад