Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны (2005). П. У. Сцяцко

П.у.Сцяцко ПРЫЖДА'ЦЬ, зак. Прычакаць Hi прыждаў сына з войны. Яр. ПРЬГЖЬЩЬ, незак. Пячы (гарох); пражыць. На скварадзе гарох прыжыць. Bap. ПРЬІЛА'ПІЦЬ, зак. Налатаць збольшага (не ўсё). Прылаплю, i насіцімя за каравамі: гэто н іў школу. Вальк. ПРЫМАСТАКО'ЛІЦЦА, зак., экспр. Гл. м а с т а к о л і ц ц а. Хоць тут як-нібуць прымастаколюсё да вас. Ал. ПРЬГМАСТКІ, мн. Палаці (для спання). Німа дзе спаць. Прымасткі зробімо, i высьпісься. Ст. C. ПРЫМЕРГАВА'ЦЬ (прымяргаваць), зак. Прыкінуць, прымерыць — ці падыходзіць. Трэ прымяргаваць, мо задоўга дошка. Вар. ПРЫМО'РАК, м. Выступ збоку печы, прымурак. На прыморку рукавіцы ляжаць. Kp. ПРЫНОгЖАК, м. Перакладзіна, што злучае ўнізе ножкі стала (табурэткі). Ногі хай ні віснуць, стаў на прыножак. Гр. ПРЬІПІДНАВА'ЦЬ, зак. Прыпільнаваць. Іпрыпіднуя, як руку садзіцімя, тагды — цап за руку! Пл. ПРЬІПУСЦГЦЦА (прыпусьціцца), зак. Пасучы, падыйсці (з быдлам) бліжэй да хаты. Прыпусьціліся, то ідзі падой карову. Вальк. ПРЫПУСЦГЦЬ (прыпусьціць), зак. Моцна пабегчы. Дзе ты дагоніш яго! Як прыпусьціў, адно ногі выляскваюцъ. Св. ПРЫСА'ДКІ (прысаткі), мн. 1. Пладовыя дрэвы. Трэ прысаткі калізаваць, хай ні дзічаюць, большыя яблыкі расьцімуць. Гал. 2. Дрэвы вакол сядзібы. Бяс прысаткаў вещр выдувая хату, халадно. Св. ПРЫСКРЫ'НАК, м. Бакавая скрыначка ў куфры. Укінь у прыскрынак грошы. Яр. ПРЫ'СТАРАНАК, м. 1. Зруб, які аддзяляе бакавую частку гумна ад току. Па прыстаранку цэпам ні бі — біч разаб'еш. Вар. 2. Невялікая бакавая частка гумна для складвання снапоў. Ячмень у прыстаранакузлажьлі. Гр. ПРЬІСТАЎЛЕ'ННЕ (прыстаулёнё), н. Спектакль, прадстаўленне. На прыстаўленё егдзіліў горат. Зл. ПРЫСТА'ЦЬ, зак. Пайсці жыць у сям'ю ўдавы, стаць потым мужам яе. Наш матадыст прыстаў да Волькі i жыве. Ужэ дзгщ есъцяка ад яго. Гр. ПРЫЧАПУТЫЦДА, зак., жартаўл. Прыбрацца. Прычапурылася i чакая кавалера свайго! Ял