Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны (2005). П. У. Сцяцко

Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчьшы 97 ПРАСАВГДЛА (прасавідло), н. Прас, жалязка. Астыло npaсавідло, i вуглёў боляй німа. Чым ты прасавацімяш? Гр. ПРАСВЕТНАЯ (прасьветная), ж зняважл. Вольны час. Прасьветнае ні было за работаю. Ст. С. ПРАСТРЭ'Л, м. Незасаджанае, незабудаванае месца (на двары, пляцы). На гэтум прастрэлі пасадзім грушу i пару вішняў. Вальк. ПРАСЦЯ'ЦКІ (прасьцяцкі), прым. Дабрадушны, прасцецкі. Hammo прасьцяцкі хлопяц ніц ні задаецца. Св. ПРАТАЦЬ, незак. 1. Апаражняць (воз ад снапоў). Трэба пратаць (снапы) да вос выкаціць з гумна. Гр. 2. Наводзіь парадак (на стале)Т7рач стол, хаймухі ні кормяцца. Ст. C. ПРАУДЗГВЫ: п р а ў д з і вы грыб — баравік. Едн. ПРАЎШНЯГК, м. Вушак (у раме дзвярэй). Kp. ПРАЧУХА'НКА, ж.: д а ц ь пр а ч у х а н к і — налупцаваць (жартаўл.). Kp., Гр. ПРАЧЬІХА'ЦЦА, незак. Прачынацца. Спіць i ні прачыхаяцца, як ні будзі. Св. ПРО'ДУХА, ж. Адтуліна для паветра (духу). Продуху пусьці, ні так пацецімя. Гал. ПРО'ША!, выкл. Калі ласка! Нехто стукаўся да нас, ці што.— Проша, проша! Зл. ПРУГГ (пруге), мн. Дзве планачкі, змацаваныя пасярэдзіне, для нацягвання палатна пры тканні. Гр. ПРУ'ДЗІЦЬ, незак., экспр. Знішчаць. Кіпяткам прудзілі блашчыцаў. Kp. ПРУЖЫ'НА, ж. Культыватар. Пружынаю трохі драпаў канюшынішчо, a тагды згараў. Едн. ПРУЗУ 'К, м. Завязка з раменю. Каб якого прузука лепшаго, вужык адвязваяццаў цэпі. Kp. ПРУ'ТКІ, прым. Дужы, з моцнымі мускуламі. Гэты Іваначко, німа ніц што малы, a такі пруткі. Яго ні пакоціш, рукі ні сагнеш. Гр. ПРУШНЯ'К, м. Вушак. Прушняк згніў у дзъвярох, вывалъваяцца. Ст. С. ПРЫБГЦЬ, зак. Параўнаваць (раллю перад сяўбою). Ідзі прыбіралю, ні так жыто зьлятацімя ў разоры, як сеяцъ буду. Вар. ПРЫ В АРАК, м. 1. Прыпасы для някіслага варыва (мука, крупы). Прыварак вышаў, трэ малоць ехаць. Св. 2. Мука (з ячменю i пшаніцы) на бліны. С прыварку добрыя алаткі. Пл