Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны (2005). П. У. Сцяцко

П.У.Сцяцко ПАПАЛАКА 'ЦЬ, зак. Папаласкаць. Буду вешаць, ужэ палалакала. Гр. ПАПА'РЫЦЦА, зак., зламоўн. Паляжаць. Холера за імі што папарыцца, усё павъцягваюцъ. Ст. С. ПАПАТТАПА'ЦЬ, зак. 1. Папатрапаць. 2. незад. Многа (вялікую дарогу) ісці. От папатрапалі мы тагды, як магиына сапсавалася. Гр. ПАПЕ'Р, м. Папера. Белы, як папер. Гр. Паперу німа хату аклеяцъ. Ст. С. ПАПЕ'РЩ, зак., груб. З'есці. Усё паперлі, i зубоў зачапіць німа за што. Ст. С. ПАПЛЁ'НТАНЫ, дзеепрым. Паблытаны, патаптаны. Шмаяг жацъ, усё жыто паплёнтано. Кр. ПАПЛЁ'НТАЦЬ, зак. Паблытаць, стаптаць. Каравэ паплёнталі збожо, то пасьля жніва палавіну каласоў на зямлі ляжьщь. Гр. ПАПРАВУ'НАК, м., непаш. Выздарауленне, ачуньванне. Німа ніякаго паправунку, усё хварэю. Гр. ПАПРЫБША'ЦЬ, зак. Гл. прыбі ць. Папрыбіваў ралю, а цяпер сеяціму. Св. ПАПРЫ'ШЧЫЦЬ, зак. Гл. п р ы шч ы ц ь. Блашчыцы кіпятком папрышчыла. Пл. ПАПУСЦГЦЦА (папусыдіцца), зак. Пасучы быдла, перайсці з ім далей ад дому. Шма кала дому, недзя папусьціліся ў лес. Св. ПАПЭ'НКАЦЬ, зак. Гл. пэнк аць. Кр. ПАРАЖНЯВА'ЦЬ, незак. Бяздзейнічаць. I я нічого ні зараблю, паражнюючы тут (з возам). Гр. Конь паражнюя, то бяры i гары ялавіну. Св. ПАРО'ЧНА (парочно), прысл. На год раз, за год. Порочно плацім за дом, ні кожан месяц. Гр. ПАРШУ'-ПАРШУ! выкл. Так клічуць вепрука. Гр. ПАРШУ'К, м. Кабан, парсюк. Свіню карміцімям на прыплот, а паршука заколям. Ст. С. ПА'СВІСКА (пасьвіско), н. Паша. Высохло пасвіско, німа дзе кароў пасьвіць. Едн. ГІА-СВО'ЙЦЫ, прысл. Кожны сваім, не мяняючыся (біць яйкі). Гр. ПАСВЯ'ДЧЫЦЬ (пасьвяччыць), зак. Выступіць сведкам, пасведчыць. I ён пасьвяччыў, што гэдык было. Гал. ПАСЛАБЧА'ЦЬ (паслапчаць), зак. Аслабіцца. Трохі паслапчало ў боці, ні так цісьня. Зл