П.у.Сцяцко ПАЛІВА'НІК, м. Збанок (гаршчок), пакрыты паліваю. У паліваніку малако ні аддае затхляю. Вальк. ПАЛЩМА'Н, м. Паліцэйскі, міліцыянер. У вашу паліцманам служыў i цяперака служыцъ палігрнанам. Гр. ПАЛКА'ЦЬ, незак. Глытаць. № трымайу році, хучэй палкай. На, запі малаком. Ст. С. ПАЛКНУ'ЦЬ, зак. Праглынуць. Hi магу палкнуць, засело у році. Кр. ПАЛМІСАК, м. Неглыбокая металічная луджаная талерка. У палміску даюўдзіцяці, тохоцъ ніразаб'е. Вальк. ПАЛО'ЙКА, ж. Ручайка (льну). Едн. ПАЛО'КАНЫ, дзеепрым. Паласканы. Плагуё ішчэ ні полотно. Гр. ПАЛО'ННІКІ, мн. Тыя, хто полюць (выбіраюць пустазелле). Палоннікаў много, то хутко праполям тыя бураке. Зл. ПАЛО'ХАЛА (палохало), н. Пудзіла. Натто ўпадаюць пташкі ў каноплі, трэба палохало якоё паставіць, каб баяліся лесьці сюды. Дзяр. ПАЛУ'ДНАЦЬ, незак. Палуднаваць. Дай хлопцу палуднацъ, мо захацеў есьці. Kp. ПАЛУ'ДЗЕНЬ (палудзянь), м. 1. Абед (яда). Палудзянь хлопяц нясе. Ужэ гадзін дзве. Kp. 2. Паўдня. Бач, як высоко сонцо — палудзянь. Гр. ПАЛУЧА'ЦЬ, незак. Атрымліваць. Як робіш, так i палучаяш. Яр. ПАЛШУ'БАК, м. Паўкажушак. У нас палшубак харошы носяць одно на сьвято. Гp. ПА'ЛЬНУЦЬ, зак. 1. Пальнуць. 2. перан. Рэзка, нечакана ўдарыць. Як пальнуў па назе, гаш зароў. Вальк. ПАЛЬТО' НА КАЖУ'CE. Футра. Яг быў у йіх, шуба казалі, а ў нас — палыпо на кажусі кажуць. Гр. ПАЛЯНЫ', прым. Палявы. Тут i на полі пры самум лесі грыбэ растуць. Паляныя ў нас кажуць на йіх. Св. ПАЛЯЎНГК, м. Паляўнічы. Паляўніке ўсё тут зайцоў тых стралялі. Дзяр. ПАМАГА'ННІК, м., спагадл. Памагаты. А гунь i памаганнік наш ідзе. Ст.С. ПАМАГА'ННЩА, ж., спагадл. Памагатая. Хай малым помогая наша памаганніца. Гр
Дадатковыя словы
даю^дзіцяці, кажуce, ніразабе, палкаць, палойка, палоканы, палоннікі, палохала, палудзень, палуднаць, палучаць, палщман, памаганнща, плаг^ё
8 👁