П.у.Сцяцко КУ'ТНІК, м. Карэнны зуб. У малого ўжэ ўсе зубы выраслі, адно кутнікаў німашака. Св. КУХМА'РЫЦЬ, незак., экспр. Кухарыць. Я буду дзіця калыхацъ, а яна хай сама кухмарыць. Дзяр. КУ'ЦЫ, прым. Закароткі. Хай сам носіць такі куцы пінджак. Ст. С. КУ'ЧКА, ж э к с п р. Хаціна. От, якую кучку пабудую i жыціму. Гр. Л ЛАБА'З (лабас), м. Капец (бульбы). У лабазі каб ні сапрэлі, як много соломы дасі да зямлі тоўсто насыпляш? Гр. ЛАГМАНГЦАЮ, прысл., зламоўн. Лежма. Лагманіцаю ляжацъ, а старой ні памогуцъ картопяль наабіраць на вячэру. От унучкі Гр. ЛАГЦГНА (лахціна), ж. Нізкае месца, лагчына. Гр. ЛАДАВА'НШК, м. Грузчык. Каб усё да абеду зладаваць, трэба зъ дзесяць ладаваннікаў. Два ладаваннікі ні справяцца з гэтым. Ст. С. ЛАДАВА'ЦЬ, незак. Пагружаць (цяжкае). Гэту хвою каб як зладаваць, як есьцяка кому памахчы. Ну давай ладаваць. Даўг. ЛАДЗГА'Н, м., зняважл. Пра малое, якое соваецца, лазіць куды не трэба. Каб ні схапіла за ногу, разьбіўсё п ладзган гэты, яг з лавы паляцеў. Гр. ЛА'ДЫШ, м.у застар. 1. Частка калодзежа — цэментавы шырокі круг, што ўстаўляецца ў калодзежную яму; часцей ужываецца ў гэтым значэнні т р у б а (гл.). У нашум калодзісі дзесяць ладышаў. Гр. 2. Збанок. Гр. ЛАДЬГШКА, ж. Збанок для малака (без ручкі), гладыш. Ладыгику малака даймом выпіў. Ст. С. ЛАКГРКІ (лакеркі), адз. л а к і р к а (лакерка) ж. Лакіраваныя туфлі (чаравікі). Улакерках ходзіць. Гр. ЛАМАНГЦА, ж. Стан арганізма, ламаніна. Нека ламаніца напала, усё сьпіну ломіць, німагу нічого рабіць. Св. ЛАМА'ННІК, м. Той, хто жне, ломіць сярпом лубін. Ужэ высьпяў лубін-насеннік, трэба ламаннікаў пасылаць наполё. Гр. ЛАМА'ННІЦА, ж. Жан. да л а м а н н і к. Ішчэ адна ламанніца ідзе нам на помач, хутко зломім гэты загон лубіну. Гp
Дадатковыя словы
кучка, ладаваншк
2 👁