Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны (2005). П. У. Сцяцко

П.у.Сцяцко ЗЯЦЮ'ЛЯ (зяцюлё), м. зняважл. Зяць. Гэтоўсё твой зяцюлё нарабіў, злыдух! Вальк. I ІГЛГЦА, ж. Планка (у табурэтцы, стале), яе прыбіваюць упоперак асноўнай на месцы адтуліны для ножкі. Гр. ГМЕННА (йімянно) прысл. Абавязкова. Наказваў бацько, каб йімянно прышоў. Гр. ІМЛЕ'ЦЬ (йімлець), незак. Імжэць. От, дажджу велькаго німа, так йімліць трохо. Bap. ГМПАТ (йіміпат), м. 1. Спецыфічны дух. Hi магу ў хату зайсці, дзе нібошчык — йімпату ні пяраношу. Ст. C. 2. Парыў (паветру). Йімпатам забіло Грыбіну, яг гром грымеў Гр. ІНА'ЧШЫ, займ. Інакшы. Ніхоча іначшаго, адно такого давай яму пінджака. Ал. ГУ'ЧЫК (йіўчык), м. Назва птушкі. Гэты йіўчык ўсё кожа: іў-чык -іўчык-чык; жывеў балоці. Kp. К КАБЫ 'ЛА, ж. Свінушка (грыб). Kp. КАБЫЛГЦЫ, адз. к а б ы л i ц а ж. Від грыбоў — свінушкі. Карычнявыя такія казяке, кала пня растуць, кабыліцы кажуць. Гр. КАБЯ'ЛАК, м. Скрутак. Hi натто ваты mae дастацъ можно было тагды. Аля дзеўчына прынясла з гораду кабялак. Св. КАВА'ЛАК, м. Узмацняльнае слова, ужываецца пры адмоўнай характарыстыцы асобы. От кавалак дурня, каб гэдыкім быцъ! Гр. Кавалак арыштанта, i годзі! Ст. C. КАВАЛЯРЬГСТЫ, м. Коннік. Стрэціў кавалярыстаго, то казаў, бачыў бацька твайгоў лесі. Kp. КАВА'ЦЬ, незак. Кукаваць. Зязюля куе — ужэ цяпло стало. Гр. КА'ДРЬІ, мн. Кадрыля (танец). Іграй, музыкант, кадры, чатэры парыўжэ есьцяка. Ст. C. КАЖНЮТКІ, займ., узмацн. Кожны. Кажнюткі дзень ідзе i ідзе (снег). Ал. КАЗА' I, ж. Мерка — збітыя ў форме літары «А» калы — для вымярэння плошчы. Брыгадзір с казою ідзе, то памерая, колькі выжалі. Вар