Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны (2005). П. У. Сцяцко

П.у.Сцяцко ЖЫВГНА, ж. 1. Жывая істота, жывёла. Бачыш, i жывіна холаду байіцца, дрыжыцьуся. Св. 2. Зборн. Жывёла. Жывіну добро даглядай, то i малако мецімяш. Св. ЖЫВЫ', прым. Сапраўдны. Hy, жывыя парцізаны, як на сцэні паказаліся. Зл. ЖЫГАЦЕ'ЦЬ, незак, экспр. Гарэць, успыхваючы. Як сухі ялавец, од жыгаціць, як порах. Раз—двазгарыць. Гр. ЖЬІДКАВА'ЦЬ (жыткаваць), незак. Выгінацца i не ламацца (пра дубец). 3 лазы дубец добро жыткуя. Карові шлёгняш — як пугаю ўсяроўно. Гр. ЖЫ'ДКІ (жыткі), прым. Які добра выгінаецца i не ломіцца. Жыткіх дупцоў на кашэль нарэзаў. Ст. C. ЖЫ'ЖА, ж. дзіцяч. 1. Агонь. Жыжу запалім. Гр. 2. Гарачае. Тутжыжа, апячэсься. Гр. ЖЫРО'МСКІ, м., іран. Абжорлівы. Каб гэты жыромскі да нізьзеў. Гр. ЖЬІЦЬ незак. 1. Жыць. 2. Бываць, мецца. У магазіні жыве ўсякі тавар. Гр. Як часто ў лаўцы жывеш, то натрапіш, купіш што трэба. Ст. C. 3 ЗАБРЫТА'ЦЬ, незак. Заблытаць (ніткі). Клубок ні размотваяцца, забрытаў так. Гр. ЗАБУЛЯ'ННІК, м. Забаўляльнік, выхавальнік. Hammo, думаяш, слухая твой хлопяц забуляннікаў тых у садзіку? I дома ні бракуя тых забуляннікаў. Гр. ЗАБУЛЯ'НШЦА, ж. Жан. да з а б у л я н н і к. Недзя Гануля ў дзіірічым сатку забулянніцаю робіць. Гp. ЗАБУЛЯ'ЦЦА, незак. Забаўляцца. Bap. ЗАБУЛЯ'ЦЬ, незак. Забаўляць. Хай дзіця забуляя, дома седзячы. Гр. ЗАВАДО'ВЫ, прым., грэбл. Спрактыкаваны, прафесіянал. Завадовы музыкант, абы-каму i ні пойдзя грацъ. Гp. ЗАВАДЬІЯ'ЦКІ, прым. Заліхвацкі. Завадыяцкі хлопяц, нічого ні скажаш. Зл. ЗАВАЖА'ЦЬ, незак. Перашкаджаць. Скінь галіну з дарогі, хай ні заважая егдзіць. Kp