Слоўнік народнай мовы Зэльвеншчыны (2005). П. У. Сцяцко

П.у.Сцяцко ГЭТТАКА, прысл. Toe, што i г э т т а. Яр. ГЭРШКІ: бабы гэршкі: так кажуць, калі хочуць узяць дзіця на плечы (абвіўшы нагамі шыю). Mo ты хочаш, Валік, бабы гэршкі? Гр. ГЭЦ. Скок; год. А ён гэц з воза i пабех. Kp. ГЭ'ЦАЦЬ, незак. Скакаць, прыгаць, гоцаць. I чаго яна гэцая, дзеўка такая! Ст. C. ГЭЦДЦУЧГЭЦАЦУ'!, выкл. Гоц-гоц. Німа, кап пасядзеў, да ўсё гэцацу i гэцацу— бегая, ніведама чаго! Гр. ГЯРБА'Р, м. Той, хто вырабляе шкуры; гарбар. У нашум сяле некалі быў гярбар, аўчыны вырабляў. Гр. д ДАБА'ВАК, м. Дадатак. I так ні пайшоў бы, а тут у дабавак ішчэ сын захварэў. Гр. ДАБРУ'ТКІ, прым. Зусім добры (цэлы). Ягичэ пінджак дабруткі, а ўжэ ні хачу. Давай новы яму! Ст. С. ДАВГЦЬ, незак. Станавіцца ў горле (пра даўкія плады). Давяць грушы, ні палкнуцъ. Ст. С. ДАЕ'НШК, м. Даяр, дойнік. Цяперака, як машынаю дояцъ кароў, то i даеннікі есьцяка. Гр. ДАЕ'ННЩА, ж. Дойшчыца, даярка. Як новае ўжываецца i даярка.Гр. ДАЖДЖЭ'ВЩА, ж. Дажджлівае надвор'е. У такую дажджэвіі(у адно ў хаці сядзецъ. Кр. ДАЙМО'М, прысл. Не адгінаючыся, без перапынку, прагна (піць). Літар вады даймом вып'я! Ст. С. ДАЛІКТУ'СЯ, м. i ж., пагардл. Вельмі далікатны (пра чалавека). Даліктуся такі, што ні зачапі — так i раз'едзяща (расплачацца). Гр. Такоё цяпло, а яна ў пальце. От даліктуся! Ст. С. ДАЛЬБО', выкл. Далібог. Дальбо скажу, як спытаюцъ, ні буду тайіцца. Ст. С. ДАЛЯГА'ЦЬ, незак. Балець, турбаваць, непакоіць, мучыць (пра арганізм). Мусіць яму нетто далягая, рас ён кулъгая? Кр. Каб ні далягало, ні ляжаў бы ў пасьцелі. Гр. ДАНГЧКА, ж., застар. Гаршчок для кветак, вазон. Гр. ДАПНУ'ЦЬ, зак., асудж. Дабрацца, дайсці., знайсці, дапасці. Такая дапне / за сорак вёрст. Вар